Mark en Diederick lopen samen over een breed pad van zuid naar noord. Plotseling staan de heren voor een brede rivier. Er ontstaat een hele discussie. Mark zegt: “Er is een brug over deze rivier; richting het westen.” Diederick denkt er anders over: “Die brug is meer richting het oosten, denk ik.” Na een paar uur voegen Henk en Wouter zich bij de mannen. Mark en Diederick leggen hen het probleem uit en na even denken zijn ze er uit: “Het gemiddelde uwer meningen is noord.” Mark en Diederick rekenen het nog eens na en ja; het klopt! Dapper lopen de beide heren weer verder naar het noorden, om even later met een grote plons in de rivier te vallen.
Zo beschreef Multatuli al honderdvijftig jaar geleden het ongeluk van een compromis.
-
SGP-dienst
Het gebeurt steeds vaker dat dominees onder het mom van organisaties als SGP of GBS op een preekstoel van een ander kerkverband klimmen en daar een preek houden die naadloos aansluit bij de leer in die kerk. Hoe dat kan? Omdat er nu eenmaal nauwelijks verschil is in de leer tussen de verschillende kerkverbanden in de rechterflank van onze gezindte. Zeker als je die verschillen vergelijkt me de rest van de wereldkerk. Er is echter één probleem: dit soort kerkdiensten mogen alleen gehouden worden onder het etiketje van een gemeenschappelijke organisatie. Officieel mag het onderling wisselen op de preekstoel niet. Dat is triest. In de praktijk vindt iedereen dat de kerkverbanden zo dicht bij elkaar liggen, dat dominees onderling kunnen ruilen, maar formeel wordt dit zo niet gezegd. Jammer! Het is veel beter de goede praktijk te veranderen in officiële regels. Zo kunnen hoorders en prekers eens over kerkmuren heenkijken.
----
Wat vind jij van deze columns? Stuur je beoordeling in via de reactiemogelijkheid. Geef een cijfer per column of een algeheel cijfer. Wie moeten volgens jou de nieuwe columnisten van Puntuit worden.
-
Israël-fan
In de eerste week van november werd ons nieuwe kabinet beëdigd. Voor het eerst in de openbaarheid en daar had men wel een toneelstukje voor over. Eén van de heren was Frans Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken. Hij meende zijn termijn te moeten beginnen met het veroordelen van de huizenbouw van Israel. Hij moet gedacht hebben: een goed begin is het halve werk!
Een dag later werd in Amerika de president aldaar, Barack Obama, herkozen. Ook al zo’n Israël-fan. Moest hij de eerste vier jaar nog serieus rekening houden met de Amerikaanse bevolking, die vriend van Israël is; de komende vier jaar kan hij, zonder angst voor zijn herverkiezing, vol aan de bak.
Intussen wordt Israel bijna dagelijks aangevallen vanuit de vrijwillig teruggegeven Gazastrook.
Laten we eerlijk zijn: horizontaal valt er weinig te verwachten voor Israel. Vroeger en nu. Laten we de verticale lijn ook nu niet vergeten!
