Ds. A. Simons, hervormd predikant in Montfoort, legt jongeren van de appeldag van het Hervormd Jeugdwerk (HJW) tijdens een van de workshops uit wat het betekent om met Christus verbonden te blijven.

„Zíjn jullie wel verbonden?” zo vraagt ds. Simons. Dat je wéét dat je verbonden bent met de Heere Jezus? Het is in ieder geval niet vanzelfsprekend. „Ik heb mensen zien afhaken die met enthousiasme tot de Heere Jezus waren gevlucht. Waar zijn ze gebleven? Kan dat eigenlijk wel: afhaken? Ben jij soms bang dat je afhaakt? Wat zijn voor jou de grootste gevaren dat je zou kunnen afhaken?

„Biddeloosheid”, zegt de een. „Je raakt van het Woord af”, zegt een ander. „Je zit in de sleur van school en bent druk met allerlei andere dingen.”
Ds. Simons beschrijft de gevolgen: „Het allerergste is dat het ongeloof toeslaat en je voor je beleving los raakt van God. Je verliest Jezus uit het oog. Als dat gebeurt, raakt alles aan het wankelen.”

Maar hoe doe je dat: het oog richten op Christus? „Door het geloof”, zegt iemand. Ds. Simons, prikkelend: „Is dat niet simpel?” Het is even stil. Toch niet, antwoordt hij zelf. „In de Bijbel staat: De rechtvaardige zal door het geloof leven, niet door wat hij voelt en ervaart.”

Hij vertelt wat over zijn eigen leven. Eerst was hij in vuur en vlam toen hij de Heere had gevonden. „Dat gevoel ging weg. Ik dacht: Wat er gebeurt er nou? Nou gaat God ook weg. Als het gevoel weg is, dan is alles weg.”

Toen leerde hij dat hij zijn houvast moest vinden in Gods Woord. „In de beloften ligt mijn leven vast. Mijn bidden en lezen tellen echt niet mee om te weten dat ik een kind van God ben. Ik geloof vast in de rechtvaardiging van de goddeloze. God rékent zondaren rechtvaardig, dat is het fundament waar ik op rust. Het is alleen Christus en alleen het geloof.”

„Hoe kun je geloven dat God geen zonde in je ziet?” vraagt iemand. Je ziet toch zo veel zonde in jezelf? Ds. Simons: „De werkelijkheid is dat ik in mijzelf nog steeds onrechtvaardig ben. Ik ben vaak zo geesteloos. Maar daar kan ik niet in leven. Dit is voor mij de dood geworden. Door het geloof mag ik weten, op grond van de Bijbel, dat ik om Jezus’ wil rechtvaardig ben voor God.”

Maar hoe wéét je dat nu? Ds. Simons: „Dat heb ik in het Woord gevonden. Daar heeft de Heilige Geest mij gebracht. Die gelooft in Hem, is bij God rechtvaardig.”
„Wat is dan geloof?” vraagt iemand verder. Ds. Simons: „Ik kan het niet uitleggen. Ik ben gestopt om dat uit te leggen. Het is God serieus nemen in wat Hij zegt. Wie in Zijn Zoon gelooft, die hééft het eeuwige leven. Hij ís rechtvaardig en Mijn kind.”

Een scherpe vraag van de predikant: „Wie durft zijn vinger op te steken en te zeggen: Ik sta er buiten?” Eén jongere steekt zijn vinger op, maar antwoordt verrassend: „Ik héb er buiten gestaan.” Hij vertelt dat hij twee weken geleden een ongeluk gekregen heeft en dat dit hem tot de Heere gebracht heeft.

Lastig ook die vraag, erkent ds. Simons, want dan moet je uitleggen waarom je er buiten staat. Maar wie dénkt dat hij er buiten staat? Aarzelend gaan er meer vingers omhoog. Het gesprek ontspint zich over de mógelijkheid van zalig worden. Ja, dat geloven de jongeren wel, maar of dat ook werkelijk is?

We beginnen vaak aan de verkeerde kant, zegt ds. Simons. „We vragen of de Heilige Geest alle moeilijkheden en zonden wil overwinnen. Daar heb ik jaren mee gelopen. Ik ging bidden en deed veel dingen. Ik heb vandaag echter een andere boodschap voor jullie. Het eerste wat we nodig hebben is wat Jezus Zelf zegt: Komt herwaarts tot Mij. Ik leg de Heere Jezus Christus met eerbied gesproken in de schoot van je hart. Wie in Hem gelooft, heeft het eeuwige leven. Ik hoop dat je Hem zo mag omhelzen.”