Ik heb het voor mezelf snel een plek kunnen geven. Maar toen afgelopen zomer een batterij aan brandweerauto's richting de Dijk in Volendam trok en ik op internet uitroeptekens en 'hoge prio' zag bij de meldkamer van ambulance en brandweer, liep er wel een rilling over mijn lichaam. Gelukkig waren er geen fysieke slachtoffers.
Juist dat heeft me na 'de brand' een tijdlang schuldgevoelens gegeven. Het feit dat wij aan het begin van die oudejaarsavond te laat in De Hemel kwamen en daardoor niet de tafel kregen toegewezen die voor ons gereserveerd was. Aan die tafel kwamen Lou Snoek en zijn vrienden te zitten en die zijn ernstig verbrand geraakt. Terwijl je aan mij niks ziet.
Het schuldgevoel werd minder toen ik zag dat zij hun leven zo goed oppakten, dat Lou bijvoorbeeld bergen ging beklimmen. Die jongens stralen zoveel kracht uit. En in de bar hebben ze het supergezellig. Daar heb ik bewondering voor.
