Afgelopen week was ik ziek. Uiteraard net op de dag dat ik hem, na ruim een week, weer zou zien. Echt balen! Maar helaas niets aan te doen. Het leek mij niet zo slim als hij langs zou komen, omdat ik niet wilde dat hij ook ziek zou worden. Gelukkig maar, dat ik een eigenwijze vriend heb, die zo zijn eigen ideeën heeft. Die maandag is hij ook niet gekomen, de dinsdag wel. De avond ervoor had hij zijn plannetje al klaar. Hij zou dinsdags wel even aan mij vragen of ik 's middags nog even zou gaan slapen, en zo niet, dan zou hij langs komen. Gelukkig voor hem was ik niet zo moe en bleef ik dus wakker. Hij is naar mijn huis gereden, heeft zijn motor al een paar huizen van tevoren afgezet, zodat ik hem niet zou horen aankomen. Toen hij aankwam, was ik niet in de woonkamer aanwezig, mijn zieke broertje wel. Die heeft hem heel zachtjes naar binnen geloodst en hij speelde het spelletje erg goed mee. Toen het motorpak van mijn vriend kraakte, begon mijn broertje spontaan te hoesten. En ik had natuurlijk nog niets door. Me van geen kwaad bewust, loop ik de gang in..... en daar stond hij dus! Een zwart gevaarte in de gang. Ik schrok me een ongeluk! In plaats van hem even netjes te begroeten, moest ik in de kamer even bijkomen van de schrik. Ik kreeg er spontaan een hoestbui van. Mijn vriend kon er erg om lachen en heeft het daarna weer goed gemaakt. Hij had een sinaasappel mee, zodat ik sneller beter zou worden en een bosje bloemen! Daar ben ik snel weer van opgeknapt! Gelukkig maar!{jcomments on}
