30 mei 2009... Die dag zullen mijn vriend en ik niet snel vergeten. De eerste keer dat we elkaar zagen, tijdens een concert van een psalmzangkoor waar hij op zit (en ik nu ook). Hij viel me meteen op, wauw, ik wist niet wat het was, maar ik viel als een blok voor hem. Maar wat is mijn liefde op de proef gesteld! Toen hij er na een tijdje achter kwam dat ik helemaal gek van hem was, kreeg ik 'de wind van voren'. Hij maakte me duidelijk dat hij geen verkering wilde, alleen vrienden meer niet. Jongens, jongens, ik heb huilend achter de computer gezeten. Toch kon ik hem niet van me afzetten. Voor mijn doen is dat heel vreemd, want ik had vaker last van 'bevliegingen'. Moest die jongen niets van mij, dan was het ook zo weer over. Maar hij... Ik kreeg hem niet uit mijn gedachten. Ik bleef van hem houden. Er vervloog een jaar... Een jaar waarin ik mijn hoop stukje bij beetje begon te verliezen, maar van hem houden bleef ik doen. Ondanks dat hij mij tig keer duidelijk heeft gemaakt hoe de zaken bij hem er voor stonden. Laat ik zeggen: voor mij niet al te best. Op z'n zachtst gezegd. We zijn in de zomervakantie van 2010 nog samen naar Naar Buiten geweest. Waarom hij dat deed? Hij weet het zelf ook niet, misschien omdat hij zo zeker van z'n zaak was, dat-ie het wel aandurfde. Toen is er ook niets gebeurd. Maar een paar dagen later, toen we elkaar weer ontmoetten (ik ben gewoonweg bij hem binnengestapt) sloeg de vonk over. En het gekke was, ik had er zolang op gehoopt, en toen het gebeurde heb ik niets gemerkt! Hij schrok ervan, dit was niet wat hij wilde, wat hij gepland had! Hij heeft nog 5 weken gewacht, en mijn hoop verdween langzaam maar zeker. Ik denk, achteraf gezien, dat hij niet veel langer meer had moeten wachten, want dan had het van mij niet meer gehoeven. Maar 18 september 2010 is tot nu toe de mooiste dag uit mijn leven: eindelijk, hij vroeg verkering! Nu zitten we, bijna 4 maanden later, samen op de bank, doen leuke dingen, zijn super verliefd en gelukkige met elkaar. Hoe vreemd kan een leven lopen...???{jcomments on}