Laatst las ik een artikel dat ging over de ontwikkeling van de inhoud van de damestas door de jaren heen. Het ging om hebbedingetjes die de vrouw compleet maken. Zonder Labello, bankpas, zonnebril en niet te vergeten de iPhone zal een zichzelf respecterende vrouw de deur niet uitgaan. Wat echter nog ontbreekt, is de Dopper.
Met enige regelmaat komt het voor dat mensen verrast opkijken als ik hun vertel dat Christus ook voor Zijn nederige geboorte al God de Zoon was. Hun roomse achtergrond voorkwam kennelijk niet dat ze Hem vooral als mens zien. Eens te meer geldt dat voor degenen die onder invloed kwamen van de Jehova's Getuigen.
Met mijn koffertje loop ik in de hand. M'n pluchen beer onder m'n arm. Ik ga logeren. De mensen naar wie ik toe ga, heb ik twee keer gezien. Best aardige lui. Leuke kinderen hebben ze ook. Zelfs een peuter, net als m'n eigen zusje. Ze hebben ook een toffe school daar in de buurt. Ik mag daar op, hebben ze gezegd. Want misschien wordt het wel een lange logeerpartij. Dat is nu nog niet zo duidelijk.
Volgens ds. A. A. Egas zou de invoering van het schooluniform op reformatorische scholen een uitkomst zijn, vooral voor ouders. Hoeven zij tenminste niet meer iedere dag in discussie over de wonderlijke kledingkeuzes van hun rebelse spruiten.
Eerste schooldag, examenklas. De leraar staat voor de klas vol vuur te vertellen dat je eindelijk in de examenklas bent aangekomen – alsof iemand dat niet door zou hebben. Jammer is dat veel leraren in de veronderstelling lijken te leven dat de motivatie van hun leerlingen stijgt door een pessimistisch praatje van hun kant. Spijtig dat dit meestal averechts werkt.
Afgelopen zomer overkwam het me weer. Die ervaring tijdens een vakantie, dat gevoel waarvan je denkt: dit wil ik ná de vakantie vasthouden.
Recht voor z’n raap zijn, daar heeft de gemiddelde Nederlander wel kaas van gegeten. Je komt het overal tegen, vooral ook in het onderwijs. Bijvoorbeeld die brutale jongen die zijn leraar wel eens in het bijzijn van de hele klas zal vertellen wat er allemaal anders gedaan moet worden. Hij krijgt het etiket brutaal of eigenwijs opgeplakt. Niets meer aan te doen: als de pot eenmaal stinkt, stinkt hij altijd.
Subthema 'Overig : Overig'