In tekeningen schreeuwden ze op papier hun gevoel uit: hun angst, hun verlangen naar thuis, hun hoop op een betere toekomst. Zwarte tekeningen met executies worden afgewisseld met kleurrijke tekeningen van familietaferelen, van hun woonplaats Praag. Een kind schrijft: „Als dit leven vol lijden en verdriet eindigt, krijg ik dan nog een paar gelukkige jaren?" Van de 15.000 jongeren, overleefden er slechts 100 de oorlog. Toen ik dit las, dacht ik aan jou en de toekomst die zij niet kregen. Misschien heb je wel grote idealen, dromen. Prachtig! Onlangs verscheen een boek met de titel "Verspil je leven niet", waarin de auteur laat zien dat je een geweldig leven kunt hebben, maar het toch kunt verspillen. Mag ik je uitdagen over de volgende vraag na te denken: Hoe voorkom ik een verspild, een verloren leven?