De zon staat loodrecht boven ons. Het is flink zweten in soldatentenue. Ik merk dat mijn scherfvest steeds zwaarder op mijn schouders drukt.
De afstand van Planken tot Java kan in anderhalf uur gereden worden. Maar niet vandaag. We staan al bijna twee uur te wachten. Even later houden we opnieuw halt, voor een beveiligingscheck. Dit keer geen bermbommen, maar het afspeuren van de omgeving. Liggen er troepen op de loer achter de duintjes op de heide? Hebben de paramilitairen een hinderlaag voorbereid?
Over de radio komt het nieuws van de inname van het fort. Er is een Duitser gearresteerd, ook zijn er twee gewonden. Er vinden vuurgevechten plaats.
Na een lange stop komen we uiteindelijk rond drie uur aan in Java. Ik krab me nog eens achter de oren. Een rit van zes uur voor een afstand van 23 kilometer. Dat maak je niet elke dag mee.
Bij de poort van Java verlaat ik met soldaat Nico de Patria. Beiden kruipen we langs het eerste half vergane gebouwtje.
Opeens wordt aan de andere kant van het stenen huisje het vuur geopend. Nico drukt mij tegen de grond. Gespannen wachten we af. De radio meldt opnieuw gewonden.
Voorzichtig tijgeren we verder. Langs het gebouwtje, om 200 meter verder naast een volgende barak het gras in te duiken. De vervallen ruimte binnengaan, is geen optie: asbestgevaar.
Jammer genoeg krijg ik weinig mee van het geweervuur. De â€echte strijd†lijkt 800 meter verderop beslist te worden.
Als het vuur even stopt, neem ik de tijd om de omgeving te bekijken. Java is in de Koude Oorlog een basis van de Russen geweest en dat is goed te zien. Veel grijze barakken met strakke betonnen verbindingswegen. Sinds de val van het communisme is er weinig gedaan aan het gebouwencomplex.
Als het sein klinkt dat de oefening voorbij is, worden de tenten opgezet. De komende twee weken is Java het terrein voor diverse militaire trainingen.
Vier uur. Ik maak me klaar om mee te gaan op patrouille. Opeens staat kapitein Kees naast me. De auto die mij naar Nederland brengt, staat te wachten. Verbouwereerd trek ik mijn uniform uit.
Een abrupt einde van een tweedaags avontuur op de Duitse heide.
tekst en beeld Jan Mark ten Hove
Als journalist twee dagen in het leger. Vandaag het laatste deel in een serie. Klik hier voor de andere afleveringen.
