We hebben een lange reis voor de boeg. We reizen vier uur lang over een hobbelweg van Oekraïne naar Moldavië. Alles verloopt voorspoedig bij de grens, hoewel de chauffeur bijna alleen met zijn eigen paspoort wegreed en terug moest om onze paspoorten op te halen. Na een koffiepauze waren we zo in Moldavië. We verblijven in Bulboaca, een dorpje vlak bij Chisinau, de hoofdstad.
De gastvrouw Natalja staat ons enthousiast op te wachten. Ook hier zijn de mensen weer blij ons te zien. Er staat weer een heerlijk rijkgevulde tafel voor ons klaar. We bidden en danken met elkaar. Tijdens de maaltijd maken we kennis met Vladimir, onze gids deze dagen. Hij kiest er bewust voor om in Moldavië te wonen, terwijl veel mensen Moldavië verlaten. Van de groep van zijn middelbare school wonen drie van de zevenenveertig mensen nog in Moldavië. De rest is in het buitenland aan het werk. Na het eten bezoeken wij het dagcentrum voor kinderen. Hier komen iedere schooldag ongeveer vijventwintig kinderen. Deze kinderen komen uit moeilijke thuissituaties. Ze krijgen hier een maaltijd, horen een Bijbelverhaal en worden geholpen bij hun huiswerk.
We leren de kinderen een aantal liederen aan, zoals ‘in de maneschijn’, ‘hoofd schouders knieën teen’ en ‘lees je Bijbel bid elke dag’. Vervolgens gaan we buiten Hollandse spelletjes doen. We hebben zin om de kinderen morgen weer te zien morgen. We logeren hier in gastgezinnen. Morgen volgt meer….
