-

Maandag 28 mei

Ware gelovigen vormen een éénheid. {1 Korinthe 12 vers 1 tot 13#http://www.statenvertaling.net/bijbel/1kor/12.html} ”Want ook wij allen zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt.”

Wedergeboorte? (1 Petrus 1:23). Dat is nodig. Maar sommige mensen zeggen: ”Dat is niet genoeg. Een gelovige heeft een bijzondere, tweede zegen nodig: de doop met de Heilige Geest. Onderscheiden van wedergeboorte. Wie die tweede zegen ontvangt, krijgt heel bijzondere Geestesgaven. Zoals het spreken in andere talen, in tongen.” Eén van de argumenten voor dat idee ontlenen zij aan Paulus’ woorden in 1 Korinthe 12:12.

Paulus zei: ”Wij allen zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt”. Sommige mensen zeggen: die tekst vormt het bewijst dat christenen na de wedergeboorte moeten streven naar een tweede, buitengewone, extra zegen. Maar zo is het niet. Wat bedoelde de apostel dan? De Heilige Geest maakt alle ware gelovigen tot één lichaam (Romeinen 12:5). Bekeerde Joden, Grieken, slaven en mensen die geen slaaf zijn. Dat is niet een lichaam van vlees en beenderen, maar een geestelijk lichaam. Zoals ook de wijnstok, Christus, en de ranken, Zijn volgelingen, één zijn (Johannes 15:5). En wanneer worden die gelovigen in dat lichaam ingelijfd? Bij de wedergeboorte.

En dan vormen die woorden ”Wij allen zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt” een onderstreping van de éénheid van alle gelovigen. Met als symbool de heilige doop. Maar deze tekst wijst niet op een tweede een extra ervaring ná de wedergeboorte. Net zo min als de Jezus’ woorden: ”Blijf in Jeruzalem... totdat gij zult aangedaan zijn met kracht uit de hoogte” (Lukas 24:49).

Het is goed nadrukkelijk aandacht te vragen voor de Heilige Geest en Zijn werk. Jij en ik, wij moeten er goed over nadenken of wij ooit ook hebben geluisterd naar de boodschap dat we opnieuw geboren moeten worden. Dat wij ons bekeren. Als dat gebeurde, is er noodzaak van groei in de genade. Wij moeten er niet minder over nadenken of wij de vrucht van de Heilige Geest kennen: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid (Galaten 5:22). Maar de Bijbel spreekt niet over ”de doop met de Heilige Geest” als een bijzondere, tweede zegen, onderscheiden van wedergeboorte.

Hoor ik je daar mopperen? ”Eenheid van alle gelovigen? Man, daar zie ik nou net precies helemaal niks van. Kijk eens naar de verschrikkelijke kerkelijke verdeeldheid.” Je hebt gelijk. Wat hebben wij nodig? Actie? Of nederig, afhankelijk gebed (Handelingen 1:14) of God Zijn beloften wil vervullen.

-

Woensdag 30 mei

Beterschap! {Markus 16 vers 14 tot 18#http://www.statenvertaling.net/bijbel/marc/16.html} ”Op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden.”

Ben je ziek? Hoe kun je beter worden? Ga naar de dokter. Bid, of de Heere je gezond wil maken. Beterschap!

”Ja maar”, zeg je, ”hoe zit het dan met wat Jezus zei? ”Zijn twaalf discipelen tot Zich geroepen hebbende, heeft Hij hun macht gegeven… om alle ziekte en elke kwaal te genezen”? (Matthéüs 10:7). Moet de kerk dan niet meer aandacht geven aan gebedsgenezing? Moet ze niet zoeken naar mensen die deze gave van God kregen? En staat er niet: ”Degenen, die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken. Slangen zullen zij opnemen; en al is het, dat zij iets dodelijks zullen drinken, dat zal hun niet schaden; op kranken zullen zij de handen leggen, en zij zullen gezond worden” (Markus 16:17,18).”

Dat is allemaal waar. Zeker! Maar wacht even! Wie kregen die opdracht uit Matthéüs 10:7? De twaalf discipelen. Dus daarmee is niet gezegd dat de hele kerk tot in lengte van eeuwen over deze macht kan beschikken. Je mag ook uit Markus 16 niet het genezen van zieken losmaken, de slangen en het vergif vergeten, en dan verklaren dat de kerk anno 2012 de taak heeft mensen op te sporen met de bijzondere gave om zieken te genezen.

Is er dan nu geen sprake meer van gebedsgenezing? Jazeker! De Bijbel noemt talloze voorbeelden. Ook in het Oude Testament. En wat denk je van die man? Hij had een tumor in het hoofd. Na de operatie kreeg hij hersenvliesontsteking. Hij zweefde op het kantje van de dood. Na een intensieve behandeling met antibiotica kwam er een dokter bij hem langs. Hij zei: ”De medicijnen hebben goed gewerkt hè?” De man antwoordde: ”Ja dokter, maar de Heere heeft ze gezegend, anders was er niets gebeurd.” Lachend ging de dokter weg. ”Als u dat gelooft…” Op de eerstvolgende zondag hoorde de patiënt via de cassetterecorder hoe er in de kerk intensief voor hem was gebeden. Gebedsgenezing. Alleen niet zo spectaculair!

Maar verwar gebedsgenezing en een wondergeloof niet met het zaligmakend geloof. En pas op: Velen zeggen op de jongste dag: ”Heere, Heere, hebben wij niet in Uw Naam duivelen uitgeworpen en in Uw Naam vele krachten gedaan?” En Hij zegt: Ik heb u niet gekend (Matthéüs 7:22,23).

-

Vrijdag 1 juni

Is het recht van de wet vervuld in je leven? {Romeinen 8 vers 1 tot 17#http://www.statenvertaling.net/bijbel/rome/8.html} ”Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.”

Telkens klinkt het woord ”vervuld”. De geboorte van de Heere Jezus vormde de vervulling van de oudtestamentische profetie (Jesaja 7:14; Matthéüs 1:23). De soldaten doorstaken op de kruisheuvel Jezus’ lichaam. Het vormde een vervulling van het Oude Testament (Zacharia 12:10; Johannes 19:37). Eeuwen later konden mensen, verslagen vanwege hun zonden, door dat offer vergeving krijgen (Handelingen 2:37). In dat bijzondere Pinksterfeest in Jeruzalem –vurige tongen, andere talen– kwam tot vervulling wat Joël zei (Joël 2:28; Handelingen 2:16). Kerstfeest. Pasen. Pinksteren. Alles in vervulling. Prachtig!

Stop even! Ook elders kreeg het woord ”vervuld” een plek in de Bijbel. Paulus schreef over ”het recht der wet” dat ”vervuld zou worden in ons” (Romeinen 8:4). Wie zich aan de wet houdt, hoeft niets te vrezen. Maar niemand is gewillig en bij machte om Gods wet te houden (Romeinen 3:20,10). Niemand is rechtvaardig, niet één! Wie Gods wet niet houdt, verdient de dood (Romeinen 1:32). Als God Zijn recht vervult, ontgaat je dus het eeuwige leven (Johannes 3:36). Als het achterlichtje van je fiets niet brandt in het donker, krijg je misschien een ‘bon’, een boete. Het recht van God is veel strenger dan een bekeuring: de dood!

Is dan alles hopeloos voor jou en mij? Nee! Paulus schreef: God heeft het tóch mogelijk gemaakt dat het recht van de wet in ons vervuld zou worden (Romeinen 8:4). Dat kan toch niet? Hoe was dat mogelijk? Toen de volheid des tijds kwam, zond God Jezus, Zijn Zoon. Hij werd geboren uit een vrouw en was de wet onderworpen. Om zo, als Plaatsvervanger, hen te verlossen, die de wet niet meer wilden en konden houden (Galaten 4:4,5). Toen was er geen dodelijke, helse straf, geen verdoemenis meer voor Gods kinderen, ”die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest” (Romeinen 8:1).

Is het recht van de wet vervuld in jouw leven? Sommige mensen roepen als antwoord op die vraag direct: ”Halleluja.” Doe dat niet te gemakkelijk. Let op die laatste woorden: ”Die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.” Dat legt een claim op ieder mens die zegt of denkt dat hij wedergeboren of gelovig is. ”Niet naar het vlees wandelen”, dat is dagelijks de wereld en de zonde in je leven kruisigen (Galaten 6:14). Dat geeft strijd. ----

Zaterdag 2 juni

Ben jij ook vervuld met wrevel? {Genesis 6 vers 9 tot 18#http://www.statenvertaling.net/bijbel/gene/6.html} ”Daarom zei God tot Noach: Het einde van alle vlees is voor Mijn aangezicht gekomen; want de aarde is door hen vervuld met wrevel; en zie, Ik zal hen met de aarde verderven.”

Wat is wrevel? Dat kan duiden op weerbarstige, maar toch bedwongen bitterheid, misnoegen. Anderen leggen het Hebreeuwse woord liever uit als: geweld. De Joden die het Oude Testament in het Grieks vertaalden, gebruiken het begrip ongerechtigheid. Dat wijst op een verstoorde verhouding met God. Het blokkeert de gemeenschap, de vertrouwelijke, de goede omgang tussen de Heere God en een zondig mens.

De aarde was in de tijd van Noach vervuld met wrevel, vol van wrevel. Dat begon al bij Adam, direct na de zondeval. Hij gooide de schuld op z’n vrouw Eva, ”die Gij, God, mij hebt gegeven” (Genesis 3:12). Dat was de vrucht, het gevolg van het werk van de duivel. Haaks daarop staat de vrucht van de Heilige Geest: liefde, blijdschap, lankmoedigheid, vrede, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid (Galaten 5:22).

De ondergang van alle vlees komt, zei God tegen Noach. Vlees: wrevel, bitterheid maakt je tot een sterfelijk, zondig individu voor God. Die straf gold niet alleen voor toen. In de tijd van Noach gebruikte God water. De aarde bleef bestaan, maar raakte in ontreddering. Petrus schreef later –in relatie tot spotters– dat de hemelen en de aarde ten vure bewaard werden. Dat wordt het eind van de geschiedenis (2 Petrus 3:3,7).

Jij en ik nemen beiden afstand van ”alle vlees”, de zondaren uit de tijd van Noach. Wij willen ook niks te maken hebben met de spotters uit de tijd van Petrus. Of met de atheïsten uit de eenentwintigste eeuw. ”Niks daarvan: Ik ga elke zondag naar de kerk!” Mooi. Toch vertelt de Bijbel ons ook van godsdienstige mensen –om zo te zeggen: kerkmensen– die bitterheid koesterden, die geweld wilden gebruiken.

Na het heel bijzondere Pinksterfeest in Jeruzalem groeide de christelijke gemeente als kool. Veel mensen werden genezen. Dat wekte bittere wrevel bij de hogepriester en zijn helpers. Zij werden vervuld met nijdigheid (Handelingen 5:17). En toen de apostel Paulus later in de synagoge van de stad Antiochië, midden in het huidige Turkije, het Evangelie preekte, gebeurde er ook zoiets. De Joden werden met nijdigheid vervuld (Handelingen 13:45).

Kerkgang bewaart niet voor wrevel. De haat en afkeer van God en onze medemens zit ons in de genen (Titus 3:3). Ben je vervuld met wrevel? Of leef je niet naar het vlees, maar naar de Geest (Romeinen 8:4).

-

Zondag 27 mei

Luister jij? {Handelingen 2 vers 1 tot 13#http://www.statenvertaling.net/bijbel/hand/2.html} ”Zij werden allen vervuld met de Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen.”

Zij waren allen eensgezind bij elkaar (Handelingen 2:1). Biddend. Bedelend. Toen deed God wonderen. Het gezelschap hoorde onverwacht in de hemel een geluid als van een geweldige, gedreven wind. Die wind vormde een symbool van de Heilige Geest, die met onweerstaanbare kracht in de hele wereld zou doordringen en heidenen tot geloof zou brengen. Die wind vulde het hele huis (Handelingen 2:2). Lukas gebruikte voor ”vervullen” een woord dat duidt op het volmaken van iets dat leeg is: een kist, of een lege kamer.

De apostelen werden bovendien allen vervuld met den Heiligen Geest. Lukas gebruikte voor ”vervullen” een woord dat betekent: ergens vol van zijn. Dat betekent: de apostelen kregen heel bijzondere gaven van de Heilige Geest. Die twaalf mannen begonnen te spreken in andere talen (Handelingen 2:4). Ze hadden er niet voor geleerd. Maar de buitenlanders uit landen ruim rond het gebied van de Middellandse Zee, konden het Evangelie verstaan.

Jij hoeft niet in tongen te spreken. Dat deden die mensen uit Mesopotamië, Cappadocië, Pontus, Azië, Frygië, Pamfylië, Egypte, Libië en Kreta ook niet. De vraag is niet, of jij bijzondere Geestesgaven ontving, maar of je luistert. Of dat ook bij jou uitloopt op de vraag: ”Wat zal ik doen?” En op het antwoord: ”Bekeert u!” (Handelingen 2:37,38).

Wie waren die ”allen” (Handelingen 2:1), die zo eensgezind bij elkaar zaten? Twaalf apostels! Er waren ook een paar vrouwen die omgang hadden gehad met Jezus en wat familie van Hem (Handelingen 1:13,14; 2:14). Ben je jaloers op die eendracht? Vergis je niet. Als je wordt wedergeboren en tot geloof komt, ga je God en je naaste liefhebben. Maar dan is alles nog niet volmaakt. Toen de gemeente groeide, ontstond er al snel onenigheid. Tussen de Grieken en de Hebreeën (Handelingen 6:1). Zit het zondige ruziemaken jou en mij ook niet in de genen (Titus 3:3)?

Misschien denk je bij die eensgezindheid trouwens aan die zeven kerken in jouw woonplaats. Ze hebben alle op de een of andere manier het woord ”gereformeerd” in hun naam. Maar ze geven weinig blijk van eendracht. Om verdrietig van te worden. Wanneer is er sprake van eensgezindheid? Als mensen echt nederig, biddend, afhankelijk (Handelingen 1:14) wachten hoe God Zijn beloften gaat vervullen. Zoals in de dagen voor Pinksteren in de opperzaal te Jeruzalem (Handelingen 1:13).