-

Woensdag 14 augustus. Schriftlezing: {Prediker 2:1-11# http://www.statenvertaling.net/bijbel/pred/2.html}

De zoektocht van Prediker gaat in hoofdstuk 2 weer verder, er moet toch ergens wijsheid en geluk te vinden zijn? Hoofdstuk 2 is te verdelen in een aantal korte onderzoeksgebieden: In vers 1 t/m 3 gaat het over vreugde, plezier en wijn, in vers 4 t/m 11 over bezit, en in 12 t/m17 over Wijsheid en dwaasheid in het licht van de dood. We willen ons vandaag beperken tot vers 1 t/m 11.

Gisteren gebruikte Prediker vooral zijn verstand in zijn zoektocht naar blijvende vrede (zie vers 16 en 17 van hfst 1). Hij kwam tot de conclusie: alles is ten diepste IJdelheid, er was geen blijvend voordeel te bespeuren.

Prediker geeft het niet zomaar op ergens moet er toch geluk en vrede te vinden zijn?

Misschien dat hij daarom nu zijn onderzoek richt op zijn gevoelens en op wat hij kan zien. Wat is nu het beste wat je als mens kan doen (vers3)?

Vreugde zoeken, lachen, alcohol drinken? Zo hij daarin vinden wat hij zocht?

Prediker stelde zichzelf de vraag zonder daar direct een antwoord op te geven. Wat levert vreugde, lachen en wijn mij uiteindelijk op? Wat brengt het mij?

In vers 4 gaat hij verder met zijn onderzoek bezit dan en rijdom, al wat mijn ogen begeerden, dat onttrok ik ze niet. Hij bouwde huizen, hij plantte wijngaarden, hij maakte vijvers en legde bossen aan, kosten nog moeiten werden gespaard. Alles was even prachtig, hij werd groot en nam toe, meer dan iemand die voor hen te Jeruzalem geweest was.

En vond hij daarin wat hij ten diepste zocht? Bracht het hem blijvende vrede?

Ook nu is zijn conclusie: zie, het was al ijdelheid en kwelling des geestes.

We horen in Spreuken Salomo zeggen: Goed doet geen nut ten dage der verbolgenheid, maar gerechtigheid redt van de dood (Spreuken11:4).

Prediker besluit het hoofdstuk dat we best mogen genieten van datgene wat God ons schenkt, eten, drinken en ervan genieten het komt van God.

In hoofdstuk 12:13 besluit Prediker: Vrees God en houdt zijn geboden, want dat betaamt allen mensen. Pas als wij God vrezen, Hem leren kennen, krijgt alles van onder de zon zijn juiste plaats. Opnieuw wijst Prediker ons van het aardse naar het hemelse. Alles van onder de zon is beperkt, er was geen blijvend voordeel.

Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en roest verderft, en waar de dieven doorgraven en stelen; Maar vergadert u schatten in den hemel…… Want waar u schat is, daar zal ook u hart zijn (Matth 6:19 t/m 21).

Hier beneden is het niet, maar het ware leven, lieven en loven is daar waar men Jezus ziet.

-

Vrijdag 16 augustus. Schriftlezing: {Prediker 4:1-16# http://www.statenvertaling.net/bijbel/pred/4.html}

Om de inhoud van Prediker 4 een beetje te begrijpen, is het misschien wel goed om dit hoofdstuk te verdelen in 4 stukjes.

In vers 1 t/m 3 gaat het over uitbuiting en sociaal onrecht.

In vers 4 t/m 6 over rivaliteit of na ijver op de werkvloer

In vers 7 t/m 12 Twee staan sterker dan één

In vers 13 t/m 16 Volksgunst is betrekkelijk

Uitbuiting en sociaal onrecht:

In vers 1 t/m 3 wordt vermeld, dat mensen en personen worden uitgebuid, mensen met macht die armen, of degenen die het minder hebben uitzuigen en laten zwoegen en zweten voor weinig of niets. Door al dat onrecht te zien en op te merken, stelt Prediker: het is beter om niet meer te leven, of helemaal niet geboren te zijn. Als we met onze gedachten blijven steken bij al het zichtbare leed, onrecht wat mensen elkaar kunnen aan doen. Op de werkvloer, in de politiek in een oorlogssituatie, dan zou je inderdaad de levensmoet verliezen.

Rivaliteit en na ijver:

In vers 4 is er sprake van dat er ook mensen zijn die gedreven door jaloezie en afgunst zichzelf uitbuiten en aftobben en zo doende roofbouw plegen op zichzelf. Concurrentie kom je overal tegen, zelfs in de kerk.

In vers 5 een dwaas iemand zegt dan misschien, dan kun je beter helemaal niets doen, en met de armen over elkaar gaan zitten.

Beter is een goede verdeling, werken en bezig zijn is goed en ook een opdracht, maar de mens is geen machine, rust op gezette tijden is nodig. Denk in dit kader aan de goddelijke instelling van een rustdag.

Twee staan sterker dan één:

Je kunt een groot bedrijf hebben, maar als je verder alleen door het leven moet en geen opvolgers hebt, wat heb je er dan uiteindelijk aan? Of als je in moeilijke situatie komt en je hebt niemand om je heen dan sta je er alleen voor. Samen sta je sterker, zeker als je levensdraad uit drie snoeren bestaat, als God verweven is in al je relaties.

Volksgunst is betrekkelijk:

In de politiek en in de maatschappij kun je vandaag de gevierde man of vrouw zijn en morgen afgedankt worden, de volksgunst is zeer betrekkelijk. Alles is ijdelheid en zinloos, als we niet door het geloof op Jezus zien, Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde.

Al deze zaken komen samen bij het kruis van Gogoltha, de meest Rechtvaardige werd het grootste onrecht aangedaan (de kruis dood), Hij stond er alleen voor, had niemand die Hem hielp, Hij heeft de pers alleen getreden. De volksgunst sloeg om van: Hosanna, gezegend is Hij, naar kruist Hem. Al dat onrecht bleek goddelijk recht te zijn. Wat een wonder, wat een wijsheid. Ook voor jou?

-

Zondag 18 augustus. Schriftlezing: {Prediker 6# http://www.statenvertaling.net/bijbel/pred/6.html}

Prediker heeft tijdens zijn zoektocht veel gezien, ook nu heeft hij een kwaad ding gezien onder de zon. In het vorige hoofdstuk zij Prediker nog, dat het een goede zaak is om te genieten van het goede wat door hard werken, met de kracht en de zegen van God verworven is. In hoofdstuk 6 lijkt het er op dat deze man veel rijkdom en bezit verworven heeft, maar God staat het niet toe dat deze man er van geniet. Ook nu is de conclusie van Prediker het is ten diepste ijdelheid, alles van onder de zon stelt toch teleur. We kunnen het ons wel voorstellen, rupsje, rupsje nooit genoeg. Er zijn mensen die veel geld en bezit hebben, maar niet tevreden zijn, altijd meer, altijd kan het nog beter. Een mooie auto, maar na een tijdje is de tevredenheid weg, er moet een nog mooiere komen, of zelfs twee. Een mooi huis, het huis van onze dromen, maar naar een tijdje is het plezier er weer af. Het huis moet verbouwd worden, het moet nog groter worden nog mooier, of een vakantie huis. Het ware geluk ligt steeds weer iets verder, in iets anders, als ik nu dat bereikt hebt, ja dan, dan ben ik tevreden. Maar helaas echte vrede wordt niet gevonden onder de zon. Het is een gave van God als een mens tevreden is, als God het geeft om te genieten van voorspoed. Hoeveel mensen leven er niet voor later, als ik met pensioen ga, dan ga ik genieten hoor van het leven. Maar wie zegt ons dat er een later komt? Wie weet of wij ons pensioen wel halen, het leven is maar een schaduw, een hand breed gesteld. Prediker gaat verder, ook als een man wel honderd kinderen zou ontvangen en zeer oud worden (zaken die in het OT worden gezien als teken van zegen van God) het is geen garantie dat hij tevreden is, en dat hij vrede heeft.

Veel mensen zijn onrustig opzoek naar vrede, naar geluk, telkens weer worden ze teleur gesteld. Onrustig is het hart totdat het rust vindt in God. Floor een oude boer uit Driebergen moet eens gezegd hebben: één kus van Jezus mond, is mij meer waard dan al die zwarte grond. Bij de Heere Jezus moeten we zijn daar is echte vrede te vinden, vrede met God, door het bloed van het Lam. Hij stelt nooit teleur, Hij kan ons hart vervullen. Veel dingen in het leven zijn onzeker, alles van onder de zon is ijdelheid zegt Prediker. Maar die in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven.

-

Hieronder vind je een printbare versie van het Bijbelrooster.

-

Dinsdag 13 augustus. Schriftlezing: {Prediker 1# http://www.statenvertaling.net/bijbel/pred/1.html}

Prediker is een zoektocht begonnen naar de zin van het leven. De blik van de Prediker richt zich op de dingen “onder de zon”, we kunnen ook zeggen onder de hemel. Alles van hier beneden stelt uiteindelijk teleur, dat brengt de Prediker tot de slotsom “alles is ijdelheid”. Onder de zon schenkt niets blijvende vrede en waarde. Daar zit ook een element van troost in, want onze getrouwe God en Vader is gelukkig van boven de zon.

Hoe moeten we de woorden “alles is ijdelheid” verstaan? Is de Prediker een pessimist? Ziet hij de zin van het leven niet meer? Probeert hij te zeggen dat de mens tevergeefs op aarde leeft?

Naar mijn mening mogen we Prediker zo niet lezen, nee Prediker bedoeld dat alles van onder de zon beperkt en eindig is, hij is nuchter en realistisch.

Er zijn maar weinig zaken in het leven van de mens, waar hij werkelijk invloed op heeft. In hoofdstuk 1 (het eerste onderzoeksgebied van de prediker), wat voordeel heeft de mens van al zijn arbeid onder de zon (vers3)?

Na een opsomming van de monotone gang van het leven in vers 4 t/m 11, komt hij tot een conclusie. Hij begint met: het ene geslacht gaat en de andere komt, de zon gaat op en de zon gaat ook weer onder, de beken gaan naar de zee en de zee wordt nooit vol want het verdamt weer en komt via regen weer op het land.

Wat is de uiteindelijke blijvende waarde van deze kringloop? En wat is de blijvende waarde van al het zwoegen van de mens?

Prediker is geen pessimist, maar hij wijst ons naar boven, naar boven de zon. Daar in de hemel moeten we zijn, daar zit aan de rechterhand van Zijn Vader, de Heere Jezus Christus, Zijn werk en arbeid heeft blijvende waarde, eeuwigheids waarde.

Prediker zet in het Oude Testament de deur van het heil op een kier, het goed dat nimmermeer vergaat.

Prediker ziet uit naar de komst van de Messias, en het werk van Hem Die van boven de zon is. Wij mogen in geloof en door het geloof terug zien op het werk van Hem.

Al onze werken, het is uiteindelijk ijdelheid, het geeft geen blijvende vrede en voldoening, wees wel getrouw in alles, maar zie de beperktheid onder ogen. Het werk van een drieënig God, Vader, Zoon en Heilige Geest, in de komst en de schenking van Christus in onze plaats geeft werkelijke en blijvende vrede.

Kan u, kan jij, al van harte amen zeggen op het werk van Hem?