Een tikkeltje anders. Zo voelt Theun van Dijk uit Nunspeet zich een jaar of tien geleden. Terwijl zijn vriendjes volop voetballen en soldaatje spelen in de Nunspeetse bossen, is de zevenjarige Theun te vinden in het Muziekcentrum van het Holland Boys Choir in Elburg. Maar liefst drie avonden per week dompelt hij zich onder in noten, maten en tonen. „Ook een sport”, lacht Theun. „Maar één die de meeste jongens van mijn leeftijd niet begrepen.”

Theun maalt er niet om. „Ik zing graag. En mijn vader motiveerde me om op het jongenskoor te gaan. Best stoer, vond ik het.” Tot hij twaalf wordt. En puber. „Op die leeftijd is het niet meer cool om in een koor te zingen. Dan heb je andere hobby’s. Dat voelde wel eens dubbel. Toch bleef ik naar de repetities gaan. Soms had ik vier concerten per week. Druk, heel druk, maar het gaf ook positieve energie. En ik vind: als je in een professioneel koor zingt, moet je ervoor gaan. Helemaal.”

Op het jongenskoor ontwikkelt Theun zijn stem. Door veel oefenen, oefenen en nog eens oefenen. „We zongen de moeilijkste klassieke stukken. Van de Matthäus Passion ken ik nu nog 175 bladzijden uit mijn hoofd. Dat geeft een kick. Je werd enorm uitgedaagd, maar de sfeer was relaxed. Dat was het geheim van de dirigent.”

Op zijn veertiende stopt Theun bij het Holland Boys Choir. Maar niet met zingen. Hij wordt gevraagd om een aantal geestelijke liederen te zingen voor een cd die zijn vroegere basisschool uitbrengt. En in 2010 ontmoet hij leden van een christelijke band. „Of ik een keer bij een repetitie wilde zijn, vroegen ze. Daarna nodigden ze me uit om solist te worden. Nog steeds repeteren we elke vrijdag. Ik word begeleid door verschillende muziekinstrumenten. Regelmatig begeleiden we jongerendiensten.”

De optredens wakkeren een wens van Theun aan: een solo-cd uitgeven. Eind 2011 is het zover. De Nunspeter –inmiddels tenor– zingt zestien geestelijke liederen. Ze raken zijn hart. Het lied ”Kom naar huis”, in het bijzonder. „Het heeft een ouderwetse tekst, maar roept zo duidelijk op om tot Jezus te gaan. Alleen Hij geeft rust.” De titel van de cd, ”Mijn aanbidding is voor U”, vertolkt Theuns doel. „Dat is wat ik wil; met mijn zang God eren en verhogen. Zingen is bidden. Dubbel bidden, zei Augustinus. Biddend zingen geeft zang bijzondere diepgang en waarde.”

Solo zingen vraagt durf en roept reacties op van luisteraars. Die zijn veelal positief, ervaart Theun. „Ik zong een keer in een bruiloftsdienst. Later kreeg ik een mail van een vrouw waarin ze schreef dat ze door de muziek de nabijheid van God voelde. Dat is gaaf om te horen.” Kritische noten worden eveneens gekraakt. Theun, nuchter: „Ik sta open voor reacties. Als ze hout snijden, maak ik er gebruik van. En dat niet iedereen gecharmeerd is van solozang is een feit. Dat is een kwestie van smaak.”

Of hij kritisch is richting zichzelf? De zanger aarzelt even. „Ja. Dat denk ik wel. We maken regelmatig opnames met de band. Dan luister ik heel aandachtig mijn zang terug. Ik denk dat ik me onderscheid met mijn stemsoort. Maar er valt genoeg te leren. Soms klinkt een gedeelte niet helemaal zuiver. Of ik vraag me af waarom ik op bepaalde momenten wel, of juist geen ademhaal.”

Volgende maand start Theun met zangles bij een zangpedagoog in Harderwijk. Hij kijkt ernaar uit. „Ik wil mijn stem graag verder ontwikkelen. Dat wordt dus oefenen, oefenen, oefenen. Niet alleen met ademhalingstechnieken, maar ook op uitspraak en de juiste inzet.”

Een carrière als solist ziet Theun niet direct voor zich. Vooralsnog blijft zingen zijn hobby. En timmert hij voorzichtig aan de weg. Tijdens de Familiedagen in Hardenberg hoopt Theun nummers van zijn cd te zingen op het muziekpodium. En een tweede cd? Theun lacht. „Die sluit ik niet uit.”

CD bestellen

Wil je de cd van Theun bestellen? Dan kan hier!