Met drie vrienden komt Paul op de avond van 27 oktober uit de Makro in Duiven. Ze hebben wat boodschappen gedaan. Op weg naar huis rijden ze over de Weteringswal tussen Elst en Zetten langs de Linge.

Plotsklaps, rond halfelf, zien de jongelui lichtjes in de Linge. Paul: „Eerst dachten we aan werkzaamheden. Ze hebben de rivier namelijk net uitgebaggerd. Toen we goed keken bleken het rode achterlichtjes te zijn."

Paul zet zijn auto aan de kant en ziet dat er nog een vrouw in zit die op het raampje tikt. „Ze zat al tot aan de borst onder water. Een vriend van me belde de politie."

Paul zelf handelt razendsnel. Hij rent van de waterkant terug om de lifehammer uit zijn auto te pakken. Hij trekt zijn trui uit en springt in de Linge. Met een ferme tik slaat hij met het hamertje de autoruit van de bestuurderskant aan diggelen. „De vrouw zat daar helemaal in shock. Gelukkig had ze haar gordel al afgedaan. De auto stroomde namelijk vliegensvlug vol. We zaten direct onder water."

Paul sjort met moeite de vrouw door het raampje naar buiten. Hij zwemt met haar naar de kant, waar zijn kameraad hem helpt de vrouw op de kant te hijsen. Paul: „De politie en de ambulance arriveerden gelukkig snel."

Op de wal komt de geredde vrouw meer bij haar positieven. Ze steekt haar dankbaarheid niet onder stoelen of banken. „Ze huilde veel en kon zich niet alles goed herinneren. Maar ze bedankte me verschillende keren. Door het ambulancepersoneel werd ze nog onderzocht. Maar het viel mee."

Paul zelf komt er ook zonder al te veel kleerscheuren vanaf. Alleen een paar schrammetjes en wat bloed. „Ik ben naar huis gegaan en heb lekker gedoucht. Die nacht sliep ik gewoon goed. Ik heb van het avontuur geen last meer gehad."

De vrouw, die in Heteren woont, komt aanstaande zaterdag op bezoek bij Paul. Ze hield aan het ongeluk wat nekklachten over.
Waarom hij in het water sprong en niet een van zijn vrienden kan Paul achteraf niet goed uitleggen. Het ging voor zijn gevoel allemaal snel. „Ik heb er niet bij nagedacht. Je bent maar met één ding bezig. Gelukkig dat we goed en snel gehandeld hebben. Anders had ze het misschien niet gehaald. Ik vind dat je eigenlijk verplicht bent om zoiets te doen."

tekst Michiel Kerpel beeld ANP