Misschien zijn de kleren die je aanhebt wel geproduceerd onder belabberde omstandigheden in een fabriekje ergens in Azië.

In een vorige week woensdag ingestorte kledingfabriek in Bangladesh werden de mensen haast als slaven behandeld.

Wat is daar gebeurd?

Een acht verdiepingen tellende fabriek in Savar, een plaats vlak bij de Bengalese hoofdstad Dhaka, stortte in. Dagenlang werd er in het puin gezocht naar overlevenden. Zeker 400 mensen kwamen om. Vele anderen raakten gewond.

Al voor de ramp zaten er scheuren in de muren van het gebouw. Toch dwong de directeur de arbeiders –voornamelijk vrouwen– door te werken. Toen de Rana Plaza Building instortte, waren er volgens schattingen ruim 3000 mensen aan het werk.

Onder de arbeiders bevonden zich zelfs zwangere vrouwen. Volgens de Amerikaanse nieuwszender CNN brachten twee vrouwen hun kind onder het puin ter wereld.

Krijgen werknemers in zulke fabrieken fatsoenlijk betaald?

Nee. Terwijl ze meer dan zeventig uur per week moeten ploeteren, werken ze voor een hongerloontje.

Beroerde arbeidsomstandig­heden dus! En dat voor de kleding van rijke westerlingen. Vaak moet er iets ergs gebeuren om je met de neus op zulke trieste feiten te drukken.

Christa de Bruin van de Schone Kleren Campagne (SKC) vraagt zich af hoeveel doden er nog moeten vallen in Bangladesh voordat er iets verandert. „Westerse bedrijven weten dat het in de fabrieken daar onveilig is, maar ze zijn nalatig”, stelt ze.

Is de situatie elders beter?

Helaas lang niet altijd. In vooral Bangladesh en India werken miljoenen mensen in de kledingindustrie voor westerse merken. Naaiateliers in de Aziatische landen staan bekend om de slechte arbeidsomstandigheden. Zelfs kinderen worden hier en daar aan het werk gezet. Hoewel dat steeds minder voorkomt, volgens een rapport van de Schone Kleren Campagne.

Vijf maanden geleden kwamen 112 mensen om bij een brand in een fabriek in Bangladesh met tralies voor de ramen. Dat naai­atelier maakte kleding voor C&A.

Wat kun je hier als consument aan doen?

Jij bent verantwoordelijk voor jouw portemonnee; voor wat jij koopt bij welke winkel. Helaas kun je aan de buitenkant van een kledingstuk niet zien of het is gemaakt onder slechte of goede arbeidsomstandigheden. Steeds meer winkels houden zich aan bepaalde gedragscodes, en soms gebruiken ze keurmerken. Check dit op de website van de winkel of vraag ernaar bij het personeel.

Van sommige merken is bekend of ze hun kleding duurzaam laten maken of juist niet. Kledin­g­­ checker.nl deed daar onderzoek naar. Goed scoren bijvoorbeeld Gaastra, McGregor en kleding van H&M. Diesel, Hunke­möller en Esprit komen echter slecht uit de bus.

-

Klik hieronder voor een pdf met een overzicht van een onderzoek uit 2011 over de duurzaamheid van kledingmerken. Voor een recente onlineversie van het overzicht, kijk op kledingchecker.nl.

-

Aletta Mes (17) uit Hoornaar

Waar koop je jouw kleding?

„Ik maak veel kleding zelf. Maar verder shop ik regelmatig bij C&A, V&D, H&M en Vero Moda. Ook kom ik af en toe in een tweedehands winkel voor een naaiklusje.”

Let je bij het winkelen op eerlijke kleding?

„Eigenlijk niet.”

Waarom niet?

„Duurzame kleding is vaak duurder, en dat past niet binnen mijn budget. Daarnaast staat op de meeste kleren niet of ze eerlijk gemaakt zijn of niet. Dus het is ook onwetendheid. Ik zou het een goede actie vinden als er op alle kleding aangegeven stond onder welke omstandig­heden ze gemaakt is. Van de kleren die ik zelf maak, weet ik zeker dat het eerlijk is gegaan. Haha...”

Raakt het nieuws uit Bangladesh je?

„Ja, de werkomstandigheden zijn er verschrikkelijk. Ik vind het erg dat directeuren hun macht zo misbruiken. De werknemers worden uitgebuit, terwijl ze er vaak niets tegen kunnen doen.”

Zou je een meerprijs voor eerlijke kleding betalen?

„Als ik meer te besteden zou hebben, zou ik dat zeker doen ja!”