Estee is een echte dierenliefhebster. Met de regelmaat van de klok is ze te vinden bij een paardenpension waar ze twee paarden verzorgt. Maandagmiddag rond halfdrie stond Estee, leerlinge van het Hoornbeeck College in Rotterdam, klaar voor een ritje. „Ik had m’n eigen paard al opgezadeld toen een ander paard in een mestcontainer terechtkwam die in het terrein is ingegraven. Litha zat vast, kon er op eigen kracht niet meer uitkomen. De mest was nat en glibberig, ze werd vastgezogen; het leek wel drijfzand.”
Van alle kanten schoten er verzorgers en omstanders toe om het dier uit haar benarde positie te bevrijden. „We probeerden Litha met touwen uit de mest te trekken, maar dat lukte niet. Hoe harder ze probeerde zich omhoog te werken, hoe dieper ze wegzakte. Daarom hebben we gauw de brandweer gebeld.”
Estee kon het getob van het dier niet aanzien. „We waren bang dat ze zich zou bezeren aan de randen van de container. Bovendien had ze een deken op haar rug. Die werd zwaar van de nattigheid en mest, was helemaal doordrenkt van het vocht en moest er zo snel mogelijk af.”
De Dordtse bedacht zich geen ogenblik en dook zelf ook de mestbak in. „Ik heb er eigenlijk niet eens over nagedacht. Ik ben gewoon gesprongen. Bang was ik niet. Het stonk wel vreselijk.”
De brandweer arriveerde al snel. Maar toch duurde het nog dik een uur voordat Litha uit de container was bevrijd. „Er moest een paardenbroek onder haar buik worden geschoven, maar dat ging steeds mis omdat die in de mest bleef steken.” In de tussentijd hield Estee het hoofd van het dier boven de stinkende smurrie en probeerde ze de merrie gerust te stellen door haar te strelen en lieve woordjes te fluisteren.
Toen Litha uit de mestbak was bevrijd, was het leed gauw geleden. „Ze zakte eerst door haar benen, zo moe was ze. We hebben haar lekker afgespoten en naar de warme stal gebracht. Ze heeft er niets aan overgehouden.”
Om zichzelf bekommerde Estee zich niet. „Mensen kwamen met schone kleren aandragen en iedereen zei dat ik naar huis moest om te douchen, omdat ik te veel ammoniaklucht binnen zou krijgen. Daar was ik niet zo bang voor. Ik heb eerst voor Litha gezorgd en heb ook nog even een rondje met mijn eigen paard gelopen. Dat had al die tijd staan wachten. Dat vond ik zo zielig.”
Thuis keken ze wel op van het avontuur van Estee, zeker toen zich een heel mediacircus rond dochterlief begon te voltrekken. „Ik zat dinsdag op school, maar kreeg zo veel oproepen voor interviews en opnames dat ik maar naar huis ben gegaan.”
Estee vindt alle drukte rond haar persoon „best leuk voor een keertje. Apart om mee te maken. Maar het belangrijkste is dat alles goed is met Litha. Ik houd van dieren en kon het niet aanzien. Ik moest haar helpen. En ja, ik zou het zo weer doen.”
