1. Gideon was here

In Israël is een potscherf gevonden met daarop de naam ‘Jerubbaäl’, de bijnaam van richter Gideon. Israëlische archeologen hebben deze scherf gedateerd op 1100 v.Chr., de tijd van het Bijbelboek Richteren (Rechters). Of deze Jerubbaäl dezelfde is als de richter Gideon is niet met zekerheid te zeggen. Wel laat dit zien dat de Bijbel de naam Jerubbaäl in de juiste tijd heeft geplaatst, wat pleit voor de betrouwbaarheid van het Bijbelse verslag. 

 

2. Aapachtige voorouder valt uit evolutieboom

Evolutionisten zagen het fossiel van Sahelanthropus tchadensis, een aapachtig wezen, lange tijd als de oudste menselijke voorouder. De soort zou zelfs rechtop hebben gelopen. Maar nieuw onderzoek naar het dijbeen van S. tchadensis knikkert deze ‘voorouder’ uit de menselijke stamboom. Het dijbeen bleek helemaal niet geschikt te zijn om rechtop te lopen. De onderzoekers concludeerden daarom dat hij mogelijk helemaal geen menselijke voorouder was. Dat is niet gek voor als je in de Bijbel gelooft: mens en aap delen helemaal geen voorouder, maar zijn apart door God geschapen.

 

3. Mozes’ alfabet ontdekt?

Volgens de Bijbel was Mozes de schrijver van de eerste vijf Bijbelboeken. Veel wetenschappers beweren wat anders. Volgens hen kan Mozes Genesis tot en met Deuteronomium niet geschreven hebben, omdat er in zijn tijd nog geen Hebreeuws schrift bestond. Er is dit jaar echter een potscherf in Israël gevonden uit de 15e eeuw v. Chr. Op de scherf staan letters die een voorloper lijken te zijn van het Paleohebreeuws (het Hebreeuwse schrift dat vanaf de 10e eeuw v.Chr. werd gebruikt). Dat betekent dat Mozes wel degelijk een vorm van Hebreeuws schrift kan hebben gekend en gebruikt om de eerste vijf Bijbelboeken op schrift te stellen.

 

4. 90% overgroeit genderdysforie

Sommige mensen hebben het gevoel dat het ‘niet klopt’ dat ze geboren zijn als meisje of jongen. Dit heet genderdysforie. De ‘oplossing’ luidt nogal eens om dan maar (soms al aan het begin van de tienerjaren) puberteitsblokkers in te zetten en geslachtsveranderende operaties te laten uitvoeren. Een studie die eerder dit jaar verscheen, laat echter zien dat 90% van de jongens die op jonge leeftijd genderdysforie hadden, daar later (rond hun 20e) geen last meer van hebben. Het uitvoeren van onomkeerbare operatie (of slikken van hormonen) kan dus een grote fout zijn.

 

5. Buitenbijbelse schrijvers noemen drie-urige duisternis

De drie uur durende duisternis tijdens de kruisiging van Jezus wordt door drie evangelisten beschreven. Wat minder bekend is, is dat je die donkere uren ook tegenkomt bij vroege historici. De historicus Sextus Julius Africanus (160-240 n.Chr.) schreef bijvoorbeeld: ‘Over de hele wereld drukte een zeer angstaanjagende duisternis; en de rotsen werden door een aardbeving gescheurd, en vele plaatsen in Judea en andere districten werden verwoest.’ Africanus schuift ook een citaat van de Griekse historicus Phlegon (2e eeuw) naar voren. Die schreef dat er in de tijd van Tiberius Caesar, die regeerde van 14 tot 37 n.Chr., een volledige verduistering was van 12 uur tot 3 uur ’s middags, ‘zodat er zelfs sterren aan de hemel verschenen.’

 

6. Verwoestte een meteoriet Sodom en Gomorra?

Vlak bij de Dode Zee is op gesteente het mineraal allabogdaniet aangetroffen. Dat kom je normaal gesproken alleen tegen in ijzermeteorieten, en wordt alleen onder grote druk gevormd. De onderzoekers geven aan dat „er maar weinig omstandigheden op aarde zijn waarbij zo’n hoge druk wordt bereikt.” Een situatie waarin dat kan is tijdens een grote meteorietinslag. Maar er zijn volgens deze onderzoekers geen aanwijzingen dat die in dit gebied heeft plaatsgevonden. „Mogelijk is er, als het om de geologische geschiedenis van het Dode Zee-gebied gaat, toch iets wat we nog niet weten.” Ging de verwoesting van Sodom en Gomorra gepaard met meteorietinslagen en is allabogdaniet daar het restant van? Dat zou goed in het Bijbelse plaatje passen.

 

7. Opgeslokt als Jona

Een Amerikaanse kreeftenvisser zegt dat hij is opgeslokt door een walvis en daarna uitgespuugd. ‘Ik was aan het duiken naar kreeften toen een bultrug me probeerde op te eten,’ schrijft Michael Packard (56) op sociale media. ‘Ineens werd het pikkedonker. Ik dacht dat ik doodging. Ik heb wat blauwe plekken, maar geen gebroken botten.’ Packard kon ademen door de persluchtfles die hij nog meedroeg. Hij denkt dat hij 30 seconden in de bek vastzat. ‘Ik zag licht en toen begon hij met zijn kop te schudden. Voordat ik het wist, lag ik weer in het water.’ Packard werd gered door zijn collega’s. Dit voorval doet direct denken aan de geschiedenis van Jona, al zat die natuurlijk veel langer opgesloten, en zat die waarschijnlijk in een ander dier dan een walvis.

 

8. Kans op psychische schade na abortus

Uit een onderzoek onder 784 Amerikaanse vrouwen dit jaar bleek dat voor 38% van de vrouwen die abortus willen laten plegen, de zwangerschap gewenst (maar verkeerd getimed) was. Dat is een opmerkelijk hoog percentage. In eerder onderzoek was dit slechts 20%. Ook gaf 58% aan psychologische stress te ervaren door een zekere mate van emotionele binding met het kindje. Een andere studie liet zien dat tot 64% van de aborterende vrouwen zich door de omgeving onder druk gezet voelt worden om een abortus te laten plegen. Deze vrouwen lopen een verhoogd risico op negatieve emotionele reacties na de abortus.

 

9. Verse dinozenuwen

Mark Armitage, een christelijke wetenschapper, doet al jaren onderzoek naar zacht weefsel in dinobotten. Zulk weefsel is een groot probleem voor de evolutietheorie, omdat er na al die miljoenen jaren die dinobotten oud zouden moeten zijn, geen greintje vers weefsel meer in aanwezig zou moeten zijn. Dat het tegenovergestelde het geval is, laat zien dat de reuzenreptielen helemaal niet zo lang geleden zijn uitgestorven als altijd gedacht wordt. Ook dit jaar heeft Armitage weer een bijzondere ontdekking gedaan: uit het achterhoofdsbeen van een Triceratops haalde hij zenuwbundels die zo vers waren dat ze leken op de zenuwbundels van een pas geslachte kip!

 

10. Garderobe van koning David

In het zuiden van Israël zijn dit jaar een paar stukjes koninklijk purperen stof gevonden – uit de tijd van koning David. Purperen kleding was ontzettend duur, en daardoor alleen voor de elite weggelegd. Stof die je daarmee verfde was zijn gewicht letterlijk tien tot twintig keer in goud waard. “We kunnen niet zeggen van wie de stoffragmenten waren, maar als we de kleerkast van David of Salomo konden openen, zouden we zeker kleding aantreffen die in deze kleur was geverfd”, aldus een medewerker van de Israëlische Antiquiteitenautoriteit.