Nadat ik me bij de groep gevoegd had werd ons door de groepleider verteld: ze gaan je zo bij de security allerlei vragen stellen, geef gewoon eerlijk antwoord, het kan even duren. Ik was benieuwd. Langs de marechaussee, in de rij.
Een voor een werden we door iemand van El-Al meegenomen naar een soort interviewtafeltje. Wat ga je doen in Israel? Hoe ken je de reisleider? Wat doet de reisleider precies? Hoe lang ken je hem al? Wie heeft je tas ingepakt? Zit er iets in dat op een bom lijkt? Ken je iemand in Israel? En zo ging het nog wel even door. Toen ik vertelde dat ik mijn tas met mijn vrouw ingepakt had, moest de man even lachen. Het voelt wat vreemd om zo intensief bevraagd te worden.
Er werd bij verteld dat het was voor onze eigen veiligheid en die van de andere passagiers. Toen realiseerde ik me dat het toch wel goed is dat ze dit doen. Alles wat verdacht is, moet tegengehouden worden voor we in het vliegtuig gaan.
Op dit moment zitten we in de tax-free zone, over een klein uurtje gaan we boarden om het vliegtuig naar Israel in te gaan. De kennismaking met de jongeren van de andere politieke jongerenorganisatie verloopt soepel. Zelfs de Partij voor de Dieren is mee, ik ben benieuwd hoe hun Israelstandpunt luidt.
Groet,
Wouter
Maandag 11 juni 2012, 9.26 uur.