Eerst de video kijken? Klik hier!
Stemmen op jouw favoriete sticker? Dat kan hier!
Nog voor de bel gaat, stormen leerlingen uit twee vmbo-klassen naar buiten. Zonder jas. Afkeurende blikken worden op de bordeauxrode Mitsubishi Space Wagon gericht. Nu nog wel. Maar als de Puntuitauto straks wegrijdt, zal hij bepaald niet saai meer zijn. Een grijnzende tekendocent deelt de stickers uit waarmee de wagen beplakt mag worden.
Sommige leerlingen twijfelen aan hun tekenkunsten. „Die van mij lijkt nergens op." Toch willen de meesten het liefst meteen beginnen met plakken. Even is er nog twijfel. „Meneer, waarom staat u daar met theedoeken? Die hoeven we toch zeker niet om?" Maar na het „Afdrogen, kerel!" van de docent, gaan ze meteen aan de slag.
De klassen hebben het voorzien op de achterklep; daar willen ze de stickers opplakken in de vorm van het logo van de school. Dat gaat jammer genoeg niet passen, tenzij er ook stickers op het dak komen. Maar dat voorstel wijzen ze resoluut af: „Dat ziet niemand."
Aarzelend wordt een eerste sticker tegen de achterruit gehouden. „Zou hij hier misschien kunnen?" De beschermlaag verdwijnt met een resolute ruk. De primeur is geen zelfgemaakte tekening, maar een vel vol pasfoto's van de 'leukste leraren' van de Prins Maurits op een vrolijke achtergrond.
Nu er één schaap over de dam is, volgen er snel meer. „Ik zou hem niet zo scheef doen, als ik jou was", klinkt het. „Dan passen er niet genoeg stickers op." Blijkbaar hebben de leerlingen een duidelijke missie: „Echt heel de ruit moet vol, dan zien ze niets meer." Een fanatieke jongen plakt meerdere stickers op. Welke daarvan heeft hij zelf gemaakt? Schouderophalend: „Mijn sticker zit er niet eens bij." Uit de twee klassen zijn in totaal twintig tekeningen geselecteerd. Een meisje, spijtig: „De mijne is er ook niet. Hij was nog niet af."
Het wordt drukker en rumoeriger op het plein. Blijkbaar heeft nu heel de onderbouw pauze. De Puntuitauto blijkt bepaald niet onopvallend. „Wat is hier te beleven? Wat doet die auto daar?" Sommigen interesseert het niet zo veel: „Ik ga voetballen." Anderen komen dichterbij.
Anouk Baltzer (12) is stellig in haar mening: „Echt een superlelijke auto. Waarom hebben jullie geen nieuwe auto meegenomen? Of juist een bijzondere, een eend of zo?" Dan wijst ze naar een docent. „Hij vindt ook dat de auto er niet uitziet!" Ze heeft zelf geen sticker gemaakt die de wagen wat op kan fleuren. „Ik zit niet in de klassen die mee mochten doen."
Ondertussen is de achterruit vol. Hoe anders is het bij de motorkap. De theedoeken worden snel meegenomen naar de voorkant van de auto. Er komen in totaal vier stickers terecht. Het plakken gaat niet iedereen even gemakkelijk af: „Het bobbelt steeds en zit niet goed!"
Uiteindelijk vinden alle stickers een plekje op de Puntuitauto. De leerlingen blijven enthousiast om de Mitsubishi heen drommen: „Best leuk dat Puntuit als eerste naar onze school kwam." En als de wagen even onbeheerd achtergelaten wordt, blijken ook meiden uit de bovenbouw opeens geïnteresseerd. Zo'n auto op het plein, dat gebeurt niet vaak. Ideaal, zo'n spiegeltje aan de buitenkant. Die kans moet waargenomen worden. Even door de knieën en snel kijken of je haar nog goed zit.
Mienke Dam (12) uit Ouddorp en Machielda Kardux (12) uit Herkingen deden mee aan de stickeractie van Puntuit.
Wat vonden jullie ervan?
Mienke: „Goede actie van Puntuit!"
Machielda: „Ik vond het ook leuk om mee te doen en om een tekening te maken."
Wanneer hebben jullie de tekeningen gemaakt?
Mienke: „We kregen drie tekenlessen de tijd. Het was echt veel werk."
Machielda: „Het is me gelukkig wel gelukt om mijn tekening af te krijgen. Ik heb het logo van de school er ook in verwerkt."
Op Mienkes sticker staat een gouden beker. Symbolisch?
Mienke: „Ik wilde vooral graag iets origineels. En onze school is ook echt heel goed."
Machielda: „Hopelijk wint onze school de stickeractie. We weten nog niet of dat gaat lukken, maar het zou wel erg leuk zijn. We hopen het echt!"
tekst Machteld Brouwer beeld RD
Extra foto's:
