Er heerst een gezellige drukte op de Zeeuwse camping. Ik word er hartelijk ontvangen door eigenaar Pieter de Visser. Een paar jongeren hangen wat op een bankje. Anderen zijn aan het tafeltennissen. Kinderen krioelen door elkaar. Waar begin ik mijn ruilactie?
Hulp
Een aanknopingspunt is dat er op Schoolzicht vaak activiteiten worden georganiseerd. Leo van de Heuvel en Raymond van Egmond blijken vandaag ”levend sjoelen” te regelen. Ze zijn gelijk enthousiast als ik hun over mijn missie vertel.
Al snel komen ze met het idee om de geruilde spullen nog vanavond op de camping te veilen. Als onderbreking tijdens het sjoelspel. Zo’n vervroegde veiling is niet helemaal volgens de regels van de ruilcompetitie, maar ik vind het prima. Hier op Schoolzicht zijn nu eenmaal een hoop mensen. Het blijkt een schot in de roos.
Leo en Raymond gaan er echt helemaal voor. Ze laten een groot krijtbord aanrukken. Met koeienletters wordt de veiling van vanavond aangekondigd.
Aan mij de taak om materiaal voor het opbod te ruilen. Ook daarbij helpen Leo en Raymond me op weg. Beiden komen met een fles wijn op de proppen. In plaats van een RD-pen ben ik nu heerlijk Spaans druivennat rijker.
Ook brengt het tweetal me bij een groep trouwe Schoolzichtbezoekers. Dat betekent nog meer hulp. Campinggast Dick Holland regelt een oude bolderkar voor me. Die komt goed van pas voor de het vervoeren van geruilde spullen. Wim Rouwkens, eigenaar van detailhandel Rotex, haalt uit zijn bedrijfsbus een doos schoonmaakmiddelen en vezeldoekjes.
De sfeer bij de ‘oudgedienden’ zit er goed in. Grappen en grollen buitelen over elkaar. „Je vertelt dat het schoonmaakmiddel van Willie Wortel komt, dat verkoopt vast goed”, geeft de een als tip. „Hij komt straks gewoon terug met een hele caravan”, grapt een ander. Bart Reinders’ geintje wordt later die avond de inzet van de veiling. „Als er meer dan 1000 euro opgehaald wordt, ga ik zingen.” Zou het lukken?
Mars
De mars over de camping begint. Hij trekt veel bekijks. Langzamerhand groeit de stoet. Veel kinderen sluiten zich aan. Ze helpen met het trekken van twee volle bolderkarren met spullen.
Bart van Wincoop (16) ontpopt zich tot mijn naaste compagnon. Doe ik bij de eerste caravan mijn verhaal; hij stapt vast naar de tweede. Op deze manier weten we massa’s levensmiddelen en goederen binnen te slepen voor de veiling. Bij familie Van Steenbergen doen we goede zaken. We ruilen een van onze producten voor een voor hen overbodige fiets.
De komst van de optocht verspreidt zich als een lopend vuurtje over de camping. Ik hoef vaak niets meer uit te leggen. Ze weten het al: „Journalist van het RD in actie voor de honger in Afrika.”
De massa zet zich uiteindelijk in beweging richting het levend sjoelen. Op grote gele banden glijden de teams over een zeepbaan. Soms schiet er iemand van zijn band en vervolgt hij de glibberige glijpartij op zijn buik.
Bieden
Het ‘sjoelen’ wordt onderbroken voor de veiling. Kilo’s aan etenswaren, een tweetal fietsen, stoelen, vliegers, schepnetten, schoonmaakmiddelen, werkhandschoenen, flessen wijn en nog veel meer worden aan de man gebracht door Leo en Raymond.
„Wie biedt er voor deze tas met inhoud?” brult Leo. De biedingen schieten omhoog en de contanten voor Afrika stromen met tientallen euro’s tegelijk binnen.
Tussen het publiek –meer dan 250 man– ontwaar ik de ‘oudgedienden’. Ze bieden driftig mee. Voor meer dan 100 euro koopt een van hen een paar flessen drank. Mijn broekzak puilt uit van het geld.
Na telling blijkt dat de opbrengst de 1000 euro heeft overschreden. En dus: Bart zingt! Uit volle borst klinkt het Wilhelmus.
----
RD-pen
De ruilcompetitie. Vier redacteuren gaan de uitdaging aan. Wie van hen ruilt een RD-pen tegen het waardevolste voorwerp? De geruilde spullen zijn inmiddels geveild. De opbrengst gaat naar de gezamenlijke noodhulpactie Oost-Afrika van Woord en Daad, ZOA-Vluchtelingenzorg, Red een Kind en Dorcas. Volgende week donderdag maakt Puntuit het eindbedrag bekend.
