Tja, mijn bakkie heeft inmiddels al heel wat meegemaakt.
De hoedenplank is een heuse hoedenplank geworden!! De ingrediënten die je nodig hebt voor een kerkdienst zijn aanwezig!
O ja, ik heb er een gewoonte van gemaakt om de deuren niet op slot te doen, tenzij ik in een onveilige stad ben, maar dat is niet zovaak... Nu moet je weten dat ik aan de binnenkant van mijn ruit een klipje heb zitten. Dat zit er speciaal voor die mensen die wel eens bonnen uitschrijven, ze kunnen het bonnetje dan netjes en droog aan het klipje hangen. Helaas, heeft oom agent dat nog niet ontdekt. En waaide dat briefje in Katwijk bijna weg..
Mijn collega die vaak meerijd, neemt zijn eigen airbags mee.
Als we op de fiets gaan, heeft hij ze ook mee. Tja, waar fietstassen al niet handig voor zijn..
En niemand zal verbaast zijn, dat toen mijn karretje 12,5 jaar oud was, een vreemd geluid produceerde.. Nee, ik was niet van plan om mijn uitlaat in een knalpijp te veranderen, maar het gebeurde gewoon.. Een geluid!, de buurt was in 1x wakker als ik 's ochtends vroeg weg moest. Maar daar had ik iets op gevonden, want mijn opa had dat probleem ook een keer. Ik ben aan het prutsen geweest maar wist niet of het ook zou helpen, maar toch, de opengeknipte slagroombus paste prima om de knalpijp...
en de buren waren weer wat vriendelijker, want dat V8 geluid was weer weg.
Het verhaal van de kindertjes is denk wel het leukst... Mijn auto werd ook nog wel eens uitgeleend. Zo ging hij dus mee op een kinderkamp van de Jeugdbond. Autootje volgeladen met kinderen en rijden maar.. Op een rotonde ging het bijna mis. Op 2 wielen scheurde het bakkie eromheen. Sommige kinderen gilden, anderen vonden het prachtig. 1 van de kinderen vroeg zich angstvallig af of dat altijd wel goed ging. Ja hoor zei de bestuurster want als tie omvalt zetten we 'm gewoon weer recht op.
En dan die keer dat we met de jeugdvereniging naar Rijssen gingen. Op terugweg gingen we bij de Mac Donalds aan. We vroegen ons af of we wat te vieren hadden. En natuurlijk hadden we iets. De karretjes waren 13 jaar oud! En dat hebben we gevierd oftewel versierd, met ballonnen en vlaggetjes, aan en in de auto, kwamen we weer thuis.
Weet je waar dit karretje ook goed voor is? Nee? Voor fietsvervoer, je zult het haast niet geloven.. maar het bankje plat en een kinderfietsje past er al gauw in! Net of dat het einde was.. je gelooft het niet maar mijn zusje logeerde 10 km verderop bij een vriendinnetje en haar heuse damesfiets paste er bijna in. Zuslief zat achterin om de klep vast te houden en daar gingen we!!!
Duitsland afgelopen zomer.. Zal ik mijn bakkie wel meenemen of niet? Zou hij het wel redden? Nou dat avontuur ben ik aangegaan. En inderdaad, we kwamen een keer bij een steile bult. Ik reed denk ik zo'n 80 km in de 5e, dat ging eerste stuk best, toen terugschakelen naar de 4 en we klommen verder naar de top, totdat het moment dat ik echt terug moest naar de 3, ik kreeg al wat zweet in mijn handen want we moesten nog een heel eind. Gelukkig ging het een mooi stukje goed, maar ook toen moest ik weer terug. Ik reed in de 2e versnelling!! Langs de kant van de weg stond een mannetje met een diepe denkrimpel te kijken. En ik vroeg mezelf ook af, komen we wel ooit boven, met mijn bakkie? Het laatste stuk hebben we in de 1 gereden en op het moment dat we dachten dat we terug zouden zakken, stonden we precies boven op de bult stil!! We waren er verwonderd over! Hoe bestaat het!
En dan het laatste complet. Om de beurt rijden mijn oompies en ik naar een cursus toe. Mijn ene oompie rijd in een AUDI...en pochen dat hij erop doet! En dan zegt hij van mijn bakkie, het rijd, maar dan heb je het ook wel gehad. Nou dat heb ik hem laten weten.. ik zei: je zit droog, hij kan voor- en achteruit, hij kan slingeren, toeteren, de CV doet het, er zit ARKO in, de lampen doen het uitstekend! Wat wil je nog meer? Meerijden natuurlijk!!
EN DAT IN MIJN MOOIE FIAT CINQEUCENTO!!
Ingezonden door Maria Visscher
