---

Mara (een zomermare)

De rust, zij is te vinden in de verte.

„Aan de einder”, zo werd er gesproken.

Vermoeid ging hij op reis. En vond

het klapperende rood, zojuist ontloken.

Haastig tastte hij ernaar en plukte,

drukte ’t aan zijn hart. Terstond

verwelkte ’t blozend blad. Hoe bitter,

bitter, kwam hij weer op eigen grond.

Marieke Nieuwenhuis, Zwaanshoek

Mara (een zomermare)

De rust, zij is te vinden in de verte.

„Aan de einder”, zo werd er gesproken.

Vermoeid ging hij op reis. En vond

het klapperende rood, zojuist ontloken.

Haastig tastte hij ernaar en plukte,

drukte ’t aan zijn hart. Terstond

verwelkte ’t blozend blad. Hoe bitter,

bitter, kwam hij weer op eigen grond.

Marie