Michal is haar ouders dankbaar dat ze haar opgaven voor de Puntuitactie. Toch was er eerst wat twijfel. „Aan de ene kant vond ik het niet zo leuk om in de krant te komen. Maar na een tijdje realiseerde ik me dat de meeste bekenden mijn verhaal toch al kennen.†Dan vertelt Michal hoe een zware depressie haar te pakken kreeg.
„In november 2008 overleed mijn opa. Dat heeft me erg aangegrepen. Hij woonde ook in Veenendaal en we hadden een heel goede band.
Twee maanden later liep ik samen met mijn moeder naar de Kruidvat in ons dorp. Het was ’s avonds tegen sluitingstijd. We stonden bij de kassa toen er plotseling een man binnenkwam. Bivakmuts op, pistool in de hand. Hij nam het geld mee uit de kassa. Toen we daar stonden, raakte ik in paniek. Ik weet nog dat mijn moeder siste: „Stil zijn, straks gaat hij schieten!â€
Snel daarna raakte ik in een depressie die overging in een eetstoornis. De gedachten dat ik te dik was, stormden op me af. Ze waren onontkoombaar. Zes weken lag ik aan de sondevoeding, waarna ik drie maanden in een kliniek doorbracht om de stoornis onder controle te krijgen.
Na thuiskomst kwam de depressie in alle hevigheid terug. Nu nog erger dan daarvoor. Het ging niet meer, ik wÃlde zelfs niet meer beter worden. Bijna had ik de strijd opgegeven. Maar er ging gelukkig een knop om. En er kwam troost. Uit de Bijbel. Vooral uit Psalm 23, met name het vierde vers. Dat is echt op mij van toepassing.
Pas toen ik weer beter wilde worden, kwam de echte strijd. Vechten tegen jezelf en tegen negatieve gevoelens is zo moeilijk. Ik ben lang opgenomen geweest in een gesloten kliniek. Na maandenlange therapie mocht ik eind november 2010 naar huis. Het is weer fijn om thuis te zijn.â€
En toen was daar opeens die Puntuitactie. Michals ouders aarzelden niet en gaven hun dochter op. Ze had dit verzetje verdiend, vonden ze. Duizenden steunbetuigingen kwamen binnen op puntuit.nl. Michal heeft ze allemaal gelezen. „De reactie van mijn behandelaars in de gesloten kliniek springt er voor mij uit. Die was fijn om te lezen.â€
Maandag liep ze met haar beste vriendin Annerie van As (16) uit Oene (ander artikel) door het Rijksmuseum. Als fervent kunstliefhebber moet je hier toch minimaal één keer geweest zijn. Michal aarzelde dan ook niet toen ze een doel voor de rit moest uitkiezen. Welk schilderij ze het mooist vond? „â€Het Joods Bruidje†van Rembrandt. Waarom weet ik eigenlijk niet zo goed. O ja, we ontdekten ook nog een platgeslagen vlieg op het schilderij â€De zielenvisserijâ€. In het boek dat ik van het museum kreeg, staat dat het een grapje van de schilder was. Hij heeft het beestje er zelf op geschilderd. En wij maar denken dat het een echte vlieg uit 1614 was.â€
tekst Evert Barten, beeld RD
Indrukken Michal en Annerie zelf
Gek hoe je ineens zenuwachtig kunt worden. Dat overkwam ons ook. Bijna de hele dag een camera op je gericht is geen dagelijkse bezigheid, zullen we maar zeggen. Samen hebben we gewacht tot de auto voorreed. En ja hoor, daar was hij. Instappen, uitgebreid gedag zeggen en daar gaan we.
Eerst lunchen we bij een AC-restaurant, daarna stappen we weer in de auto richting Amsterdam. Uitstappen met natuurlijk de camera erbij. Iedereen kijkt! Binnen wacht een cadeautje van het Rijksmuseum: twee boeken met uitgewerkte beschrijving van verschillende schilderijen.
Rembrandt wordt met recht een meester in het schilderen genoemd. Hij weet zelfs in de schaduwen nog licht te schilderen. Behalve schilderijen zijn ook wapens, beelden, vazen en andere voorwerpen te zien. Het museum bewaart â€De nachtwacht†voor het laatst. Het is echt een gigantisch schilderij en wederom zijn alle gezichten op zich een kunstwerk, met hun eigen emotie.
Nog even een souvenir kopen en dan weer terug. Het Rijksmuseum is zeker een bezoek waard! We hebben enorm genoten. Bedankt voor deze superdag!!!
Michal en Annerie
Psalm 23
1. Een psalm van David. De Heere is mijn Herder, mij zal niets ontbreken.
2. Hij doet mij nederliggen in grazige weiden; Hij voert mij zachtjes aan zeer stille wateren.
3. Hij verkwikt mijn ziel; Hij leidt mij in het spoor der gerechtigheid, om Zijns Naams wil.
4. Al ging ik ook in het dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.
5. Gij richt de tafel toe voor mijn aangezicht, tegenover mijn tegenpartijders; Gij maakt mijn hoofd vet met olie, mijn beker is overvloeiende.
6. Immers zullen mij het goede en de weldadigheid volgen al de dagen mijns levens; en ik zal in het huis des Heeren blijven in lengte van dagen.