Soms wind ik mij enorm op over de reacties die sommige mensen plaatsen. Soms lach ik ronduit om een statement.
Ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat deze reacties negen van de tien keer niet zo veel toevoegen aan het verhaal achter het nieuws. Toch is het interessant om te lezen. Simpelweg omdat deze mensen vaak neerkalken wat vele andere denken.
De meest radicale berichten afgewisseld door poeslieve reacties, gewoon allemaal door elkaar heen.
De lol over het voorgaande stopt wanneer er heftige, beledigende discussies ontstaan en mensen elkaar gaan uitmaken voor rotte vis. Jammer, want discussiëren is iets wat van mij best vaker mag gebeuren. Via sociale media, maar ook face-to-face.
Vooral omdat er nog heel wat onderwerpen onbesproken blijven. Ook onder refojongeren. Denk aan homoseksualiteit. Of de vluchtelingenproblematiek. Hierover hebben wij als refojongeren vaak een uitgesproken mening. Maar kunnen wij die ook onderbouwen?
Argumenteren lijkt mij namelijk beter dan klakkeloos onze mening de ruimte in smijten. Het doel van een discussie is immers de ander er van te overtuigen dat jouw visie juist is. Zonder argumentatie halen we dit doel bij lange na niet.
Daarom is het misschien beter om zo nu en dan onze mond maar te houden.
Tenzij je je mening uit kan leggen met behulp van argumentatie natuurlijk.