Je komt niet zomaar aan de andere kant van het water of van de ene berg naar de andere. Er is heel wat werk voor nodig, zoals alle veiligheidseisen en berekeningen voordat er tot bouw overgegaan kan worden. Maar het eindresultaat is dan soms verbluffend. De Jiaozhoubrug in China, de langste hangbrug ter wereld, is bijna 42 kilometer lang!

Maar bruggen zijn niet alleen functioneel. Ze kunnen daarnaast ook nog een toeristische trekpleister vormen. Wat dacht je van de Tower Bridge in Londen, de Golden Gate bridge in San Fransisco, of onze eigen Erasmusbrug in Rotterdam?

Een populaire brug, waar we wat dieper op willen ingaan: de Harbour Bridge in Sydney (Australië). Voor de jaren ’50 van de vorige eeuw was Sydney nog niet zo bekend. Er waren bijvoorbeeld maar 800 hotelkamers in deze grote stad. Dat moest anders. En daarom werd het Opera House gebouwd en wat jaren eerder de Harbour Bridge, die de haven moest overbruggen. Het moest de grootste boogbrug ter wereld worden, om zo het toen nog onbekende Sydney meer op de kaart te zetten. Door vertraging duurde het 9 jaar en mislukte dat plan, de Bayonne Bridge in New York mocht zich voor die tijd de grootste boogbrug ter wereld noemen. Maar alsnog is de Harbour Bridge nu een van ’s wereld bekendste bruggen.

We willen de brug slaan naar iets anders. Namelijk, door de zonde is er een onoverbrugbare kloof ontstaan tussen de Heere en ons. Nu is het mogelijk om twee stukken te land verbinden, al kost dat werk, zoals we al zeiden. Maar tussen de Heere en ons kan dat niet, dat kan alleen door een eenzijdig genadewerk. Bid je daar wel om? De bedenkers van Harbour Bridge wilden veel roem op aarde ontvangen, maar nog voor dat hij in gebruik genomen werd, ging een ander er met de eer vandoor. Zo zie je maar, je kan de grootste en de beste willen zijn, maar dat vergaat allemaal. En hoe zit het dan met je ziel?

* Gegevens uit: Tegenvoeters; Bill Bryson; uitg. Atlas Contact; Amsterdam, 2016