Hoe dan ook, een gratis krant of tijdschrift is mooi meegenomen. Op een andere manier dan een gratis abonnement kwam de wintereditie van Gezinsgids ons huis binnen. Hij was zo dik dat ik eerst dacht dat de Telefoongids door de kamer slingerde. Het heeft daarom lang geduurd voordat ik de moed bijeenvergaderd had om hem te pakken en open te slaan.
Ik vind mezelf trouwens helemaal niet tot de doelgroep van Gezinsgids horen. Ik ben geen gezin en bovendien stippel graag mijn eigen route uit, dus de titel vind ik niet bepaald aantrekkelijk. En dan staat de gids ook nog vol met van die refo-advertenties. Maar juist die advertenties hebben ervoor gezorgd dat ik de Gezinsgids heb stukgelezen.
Bij het openslaan viel de gids open bij de winterpuzzel, en als je daar eenmaal aan begint… De dagen erna werd er geruzied wie het volgende plaatje van de winterpuzzel in de advertenties terug mocht vinden. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat werd er met een vergrootglas door het 274 paginatellende boekwerk gebladerd.
Het nadeel is dat ik nu die advertenties nacht aan nacht in mijn gedachten langs zie komen. Vooral die ene over een gratis proefnummer op de Gezinsgids. Dat abonnementje laat ik even schieten.
