Gelukkig zijn er voor christenen beroepen genoeg om niet op zondag te hoeven werken. Het staat als een paal boven water dat er in het openbaar vervoer, de horeca, de supermarkten en aan de lopende band van fabrieken op zondag gewerkt moet worden. Toch blijft me één beroep fascineren: melkveeboer. Als christen werk je dan 24/7 en dat schijnt heel je christelijke omgeving prima te vinden. Waarom werken er veel christenen in die branche, terwijl die andere beroepen allemaal ‘not done’ zijn?
Er moet een moment in de geschiedenis geweest zijn, dat de boerderijen steeds groter werden, zodat het op de massaproductie van nu ging lijken. Sindsdien werkt de boer zeven dagen in de week. Hoe komt het dan dat christelijke boeren hun werk toen niet vaarwel hebben gezegd? Zondagsarbeid moet toch zoveel mogelijk vermeden worden? Ik proef toch niet aan mijn melk dat het van een christelijke koe komt.
Ik woon al jaren in een boerenomgeving, maar ik vind het moeilijk om het boerenleven te doorgronden. Het zal dan me ook niets verbazen dat de vork heel anders in de steel zit. Op een koe zit geen stuur, toch?
