Ik krijg wel eens de opmerking naar mijn hoofd dat ik minder impulsief zou moeten zijn. Dat komt soms best wel hard aan, want ik kan er eigenlijk niks aan doen. Blijkbaar worden spontaniteit en onbevangenheid door verschillende mensen als negatief gezien, maar dat is het helemaal niet.
Integendeel, misschien is het wel goed als iedereen iets meer zou reageren op zijn of haar eigen bevliegingen. Bijvoorbeeld door niet te twijfelen over of je iemand wel of niet je hulp aanbiedt… gewoon doen. Of denk aan –iets wat veel mensen lastig vinden– een situatie waarin je nieuwe mensen ontmoet. Niet langer dan 10 seconden nadenken, stap op iemand af, maak een praatje. De meeste van mijn vriendschappen en contacten zijn ontstaan vanuit een opwelling. Ik hecht veel waarde aan deze ‘vriendschapsimpulsen’ want ze zorgen altijd voor een ongedwongen en leuk gesprek met iemand.
Er is overigens één situatie waarin ik nooit zo goed raad weet met mijn impulsen en dat is als ik aan het autorijden ben. Ik kan heel ongeremd zijn en zo in risicovolle situaties terecht komenl Of ik denk juist te veel en sta halverwege de straat opeens stil. Niet echt handig, maar dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik mijn rijbewijs nog niet heb.
Maar goed, met impulsiviteit is dus niet zo veel mis als mensen soms denken. Het is juist hartstikke leuk. Trouwens, het meisje dat het door mij getrapte flesje op haar hoofd had gekregen heb ik een dag later nog gevraagd of het geen pijn had gedaan. Vanuit een impuls.
