Soms gebeurt er iets waar ik me aan irriteer. Frustraties zijn altijd leuke dingen om over te schrijven. En meestal kom ik mezelf tegen tijdens het schrijven, dan ben ik zelf de bron van frustratie. Columneren is voor mij dus een soort doe-het-zelftherapie. En het is natuurlijk ook gewoon leuk om met taal te knoeien.
Met een dikke duim en een flinke dosis humor kan een normale gebeurtenis een dubbele laag krijgen. Als er een spin op het plafond zit, doet dat mij niet zo veel, maar anderen misschien wel. Dan zoek ik een gelijkenis in mijn eigen leven of iets in wat ik op dat moment denk.
Wie ik wel eens in een column op de hak wil nemen? De beste spot is zelfspot,dus neem ik het liefst mijzelf op de hak. Dit is natuurlijk geen bevredigend antwoord... Misschien iemand van het koningshuis, maar ik weet nog niet wie. Deze column komt binnenkort in Puntuit, dat beloof ik!
