Of we nu uitvaren onder economische, welzijns of technische vlag, allemaal maken we deel uit van rederij ROC en koersen we naar de toekomst. De één meert aan bij reformatorisch grondgebied, de ander gaat naar een openbare school. Ook varen er uit die ‘wel zien waar ze terecht komen’. Deel uitmakend van rederij Vrijheid zetten ze koers naar de horizon.

Ondanks de verschillen is er één ding waarin alle stuurlui overeenkomen; we varen geen van allen met een leeg scheepje. Integendeel, als cargo nemen we mee: opgedane kennis voortgezet onderwijs, vriendenkring, mobiel, muziek en nog veel meer. Kortom, de belastbare capaciteit van het schip wordt benut met alles wat een gemiddeld student mbo nodig acht. Aan boord bevindt zich ook een Bijbel. Hetzij als kompas in de stuurhut of aanwezig in het onderschip. Wanneer open zee wordt bereikt staan opvoeding, ouders en docenten als bakens in zee.

Als echter de stormen van het leven komen en ons levensscheepje bedreigen, het zonnetje van de vriendenkring achter de wolken verdwijnt, onze mobiel voortdurend vastloopt, de muziek overstemd wordt door de wind, alle bezittingen overboord moeten, we de boeien uit het oog verliezen en als tot overmaat van ramp het roer breekt… wat dan?

Vertrouwend op het bezitten van een onverwoestbaar Anker of gedoemd om zonder hoop, net als een vluchtelingenbootje, te kapseizen.