Wetenschap is een eindeloze discussie. De charme van een eindeloze discussie is dat elk argument een beginpunt is voor de volgende tegenwerking.
Roze meisje achterin fluistert met haar buurman. Aspartaam was gisteren gevaarlijk, maar is vandaag een door de EU goedgekeurde stof. Meisje blaast uitdagend grote kauwgombel. Jongen naast haar wil waarschijnlijk zeggen dat roken vandaag dodelijk is, maar dat het morgen goed is voor de bloedvaten in het eelt van je linkervoet. Dat is juist het principe van de wetenschap!
Elk tegenargument zorgt voor een nieuwe discussie en in elke discussie wordt weer een stukje kennis vastgelegd.
Wetenschap is verder leren op eeuwenoude, zorgvuldig opgebouwde kennis. En nog steeds kennismaken. Wageningse onderzoekers hebben 10.000 muggen gekweekt. De beestjes zijn losgelaten om hun vliegafstand te meten. Muggenzifterij? Maakt het onderzoeksteam van een mug een olifant? Nee, want nu weten we hoe ver een waterberging, de woonplaats van muggen, verwijderd moet zijn van een woonwijk.
De wetenschap zoekt objectieve, niet zelfbedachte kennis, twijfelt daarom aan alles en kan zo de absolute waarheid vinden.
Christelijk meisje vooraan in de zaal kijkt bedenkelijk. Belangrijk om altijd vraagtekens te zetten. Wetenschap is misschien zeg maar eigenlijk soms wat zaken twijfelachtig en soort van heel voorzichtig brengen. Maar verwerping van geloof is duidelijk. Spanningsveld geloof en wetenschap blijft. De waarheid van het geloof komt bovenaan. Dat staat vast. Maar dat is een eindeloze discussie.
Of toch niet?
Et cetera
Henrieke van Dam, 14 september 2011
beeld ANP
