Subthema 'Columnisten : Rosalie'

Aangenaam. Ik ben Smiley. Mijn ontstaan gaat terug naar 19 september 1982 om 11.44 uur. Vroeger noemden mensen mij Lachebekje. Toen bestond ik uit een geel rondje met daarin twee stippen en een halve cirkel. Nu is mijn familie aan emoties aanzienlijk uitgebreid. Emoticons heten ze. Mensen willen namelijk niet alleen een gezichtje dat glimlacht, maar ook exemplaren die verdrietig, verbaasd, verliefd en ondeugend kunnen kijken.

Het amen heeft geklonken als slotwoord van de preek. Je zingt mee met de laatste psalm die in deze kerkdienst gezongen wordt. De laatste noten van het naspel klinken. Je staat op, pakt je spullen bij elkaar, trekt je kleren recht, raapt een snoeppapiertje op, kijkt nog even achter je op de plek waar je gezeten hebt, degene voor je is ook nog wel even de moeite waard om te bekijken, je vangt de laatste flarden op van de zegen die de dominee of de ouderling uitspreekt.