Deze indrukwekkende traditie begon al bij de founding fathers. Staande op de puinhopen van de Amerikaanse Burgeroorlog sprak president Lincoln in 1863 de overtuiging uit dat „bestuur van het volk, door het volk, voor het volk, niet van de aarde zal verdwijnen.” Al was Lincoln maar kort aan het woord, zijn toespraak, de Gettysburg Address, werd nooit meer vergeten.
Anno 2013 geven de speeches van huidig president Obama hoop („Yes, we can!”) aan een enorm publiek. Op kerkelijk gebied zijn namen zoals die van Billy Graham, Rick Warren, John Piper en Tim Keller tot ver over de grens bekend om hun kernachtige verwoording van, ieder op zijn wijze, het christelijk geloof.
Maar toen was daar ineens Rachel Barkey: een breekbare 37-jarige vrouw uit het Canadese Vancouver. Ze hield niet eens van spreken in het openbaar. Op uitnodiging van een vrouwenvereniging hield ze, zwaar ziek, kort voor haar overlijden in 2009 toch een toespraak van een uur. Tot vandaag de dag circuleert er op internet een video van haar ontroerende, echt reformatorische en diep Bijbelse betoog.
Van mij mag je aan dit filmpje gerust een uurtje genadetijd besteden. Want waar Obama’s hoop moet ophouden, daar begint die van Rachel pas. Een tikje Canadees, dat wel, maar absoluut de moeite waard. Via cip.nl zelfs met Nederlandse ondertiteling. Ik wens je een uurtje om nooit te vergeten.
Reageren op deze column of meer lezen van Peter? >>puntuit.nl/peter
