Dat geldt zeker in onze tijd. Daarin gaat namelijk, merkte de rooms-katholieke theoloog Antoine Bodar vorige week op, „de mening de kennis met afstand vooruit.” Met andere woorden: we opiniëren er al lustig op los vóórdat we goed op de hoogte zijn en vinden al van alles vóórdat we rustig hebben nagedacht.
Helaas gaan onze parlementariërs (waren het maar pensamentariërs!) ons daarin voor. Hare Majesteit was deze Kerst nog maar net uitgesproken of verschillende politici (met vakantie nota bene!) twinkeleerden er als kanariepieten op los. Waarbij overigens niemand zich schaamde de koningin voor het eigen karretje te spannen.
Vooral meneer Wilders viel door de mand. Of Hare Majesteit stiekem lid was geworden van GroenLinks, vroeg hij narrig. Had hij haar toespraak nog eens rustig bestudeerd, dan was hij geen linksig of bedilzuchtig voorstel tegengekomen. Beatrix sprak haar volk slechts aan op eigen verantwoordelijkheid ten aanzien van samenleving en milieu.
„Laten wij zeggen wat wij hopen en doen wat wij kunnen”, sloot ze af. Dat was beter dan Pim Fortuyns stoere: „Ik zeg wat ik denk en doe wat ik zeg.” Maar –als Hare Majesteit het me permitteert– nóg beter: „Laat ons denken voor wij spreken en hópen dat we dat nog kunnen!”
Reageren op deze column en meer lezen van Peter? >>puntuit.nl/peter
