Voor dit kleine ventje doen we het zendingswerk. Al vijftig jaar lang – ZGG staat er deze maand bij stil. Hoeveel van zulke dreumesjes hebben al onder het Woord gezeten? Velen zijn inmiddels een stuk ouder. Wat kwam ervan terecht? Eén ding is zeker: de vrucht zal gevonden worden, wellicht na vele dagen.
Een meisje van net 18 vraagt me per brief of ze belijdeniscatechisatie mag volgen. „Ik wil het wereldse leven verlaten en een nieuw mens worden”, schrijft ze. „Ik zou zo graag meer van de Heere Jezus willen leren kennen, ook om dat te kunnen delen met mijn zusjes. Misschien krijgen zij ook het verlangen om Hem te kennen.”
Ook haar 22-jarige vriendin, alleenstaande moeder met drankverleden, klimt in de pen. Zij wil graag geduldiger zijn tegen haar ouders. „En bovenal zou ik de Heere willen kennen als mijn Schepper en Zaligmaker. Ik zie er zo naar uit dat Hij deel wordt van mijn leven en me verlost van mijn zonde en ellende.”
Voor hen doen we het. Niet met kracht of geweld. Niet voor volle kerken of blitse resultaten. Gods offers zijn, ook vandaag nog, een verbroken hart en een verslagen geest.
