Ook in ons kleine Ecuadoraanse zendingskerkje komen we deze maand mensen tegen met wallen onder de ogen. Zo veel te organiseren! Het huis moet op orde, nieuwe kleding voor de kinderen, activiteiten hier en daar en ook de muur van de kerk krijgt een nog verfje. Hijgend komen we zo (DV – dat toch wel) bij eerste kerstdag aan.
Zou het in de gevestigde kerk in Nederland beter gaan? Wie in Digibron zoekt op ”kerstdrukte” vindt het al in een uitgave van De Waarheidsvriend van 1925. Vernomen is dat in de gereformeerde gemeente van ’s-Gravenpolder voor eerste kerstdag een zanguitvoering gepland staat. De commentator hoopt maar dat dit „geen navolging” zal vinden.
Ruim 85 jaar verder moet worden vastgesteld dat ook „onze Gereformeerde menschen” de kerstdrukte niet buiten de deur hebben weten te houden. Is het daarom geen tijd voor een christelijke Karl Marx? Iemand die zegt: „Ho even, we zijn totaal vervreemd van een werkelijk vredige Kerst”? En dan: „Christenen aller landen, verenigt u!”
Nu ja, het ontketenen van een revolutie brengt natuurlijk ook de rust niet terug. Maar zou er een gemeente zijn die zomaar stiekem de weg weer vindt naar de stille aanbidding bij Bethlehems kribbe?
Misschien onze zendingsgemeente wel. Nou ja, volgend jaar misschien...
