Door mijn naaste omgeving werd mijn hulproep gehoord. Menigeen stak mij een hart onder de riem door middel van bemoedigende woorden. Een enkeling gaf mij tips hoe ik mijn vader kon bewerken. Zeer grote dankbaarheid gaat echter uit naar een klasgenoot die mij spontaan een kip aanbood. Een topstuk. Een rasechte Barnevelder. Een prachtig exemplaar met een goudbruine verentooi. Vitaal, zo niet topfit. Inclusief een grote kam, die wijst op een aanzienlijke eiproductie. Wie kan zo’n aanbod afslaan..? En jawel, zondagochtend hebben we genoten van de eerste verse eitjes.
Toegegeven, mijn vader had gelijk dat een kip niet geruisloos leeft. Ook viel het fabriceren van mijn goedkope en duurzame kippenhok tegen. Mijn kip is inmiddels gedoopt als Jip. Mijn vader vraagt regelmatig of we binnenkort Jippensoep eten en mijn broertje heeft „liever Jips leverworst dan gewone leverworst.” Maar stiekem zijn we allemaal heel blij met Jip.
Binnen betrekkelijk korte tijd is mijn schamele bezit uitgebreid met een kat, een moestuin en nu zelfs met een kip. Het hek is van de dam. Mijn vader mag zich bergen. Mijn volgende project is misschien een complete kinderboerderij.
