Ook was er geen internet, dus men was niet continu bereikbaar, wat zorgde voor veel meer rust en veel minder stress. Bovendien reed er hooguit enkele keren per dag een paard-met-wagen door de straat, waardoor er geen 8000 verkeersongevallen per dag plaatsvonden, zoals nu.
Nonsens, zegt een ander. Vroeger leefden we in een tijdperk waarin we niet wisten hoe we kanker moesten bestrijden en waarin we niet méér wisten van de wereld dan tot aan het einde van de straat. En wat te denken van armoede en kindersterfte? Hoezo, vroeger was alles beter?
Terwijl ik me, in het gezelschap van enkele voertuigen uit de jaren 50, op een hooiland bevindt, denk ik na over deze tegengestelde meningen. Ongetwijfeld ligt de waarheid ergens in het midden. Maar terwijl het hooi in mijn voeten prikt, de zon voluit schijnt en de cadans van de rustieke balenpers me wegvoert naar andere tijden, verlang ik toch bijna terug naar vroeger. Naar de rust en gezellige sfeer van het landelijke leven van weleer bijvoorbeeld. Een beetje nostalgisch denken kan geen kwaad op zijn tijd.
Reageren op deze column of meer lezen van Lidia? >>puntuit.nl/lidia
