Klik op de foto hierboven voor meer foto’s van Martine en haar omgeving. Mailen met Martine? martine [@] refdag.nl.

Haar leven op het zendingsveld is heel anders dan veel Nederlanders denken, weet Martine. „Dan zien ze me wonen in een modderhutje in het midden van de jungle, met apen en zebra’s om me heen. Zo

is het helemaal niet. Ons huis heeft gewoon stenen muren, stromend water en meestal elektri­citeit.”

Martine vindt het heerlijk om in Kameroen te wonen. De houding van de Kameroeners tegenover haar is over het algemeen positief. Ook met het Afrikaanse klimaat heeft ze geen problemen. „De temperatuur is hier rond de 30 graden, warm dus, maar wel te doen. De regentijd is mijn lievelingsseizoen, want ik houd erg van regen. Ik heb dit liever dan het klimaat in Nederland, dat vind ik best depressief. Voor mijn gevoel is het daar erg grijs en koud.”

Martines vader is directeur van SIL (Summer Insititute of Linguistics), een organisatie die zich onder andere bezighoudt met alfabetisering en Bijbelvertaalwerk. „We zijn hier omdat onze ouders hier werken, maar zijn zelf niet direct bij dat werk betrokken. Soms help ik mijn moeder als de kinderclub bij ons thuis komt, maar dat is eigenlijk alles.”

Voor meer zendingswerk zou Martine ook weinig tijd hebben: haar wekker gaat standaard om kwart over vijf, van zeven tot zes is ze van huis. Het is een heel eind rijden naar de internationale school, maar dat heeft ze er wel voor over. „Ik houd erg van de Rain Forest International School. Op school voel ik me thuis en groei ik in mijn geloofsleven. Ik maak hier veel verschillende culturen mee: uit Kameroen, Amerika, Frankrijk en Korea, om er maar wat te noemen. Meestal spreken we op school Engels met elkaar, maar we hebben ook wel Franse lesboeken.”

Contact met leeftijdsgenoten in Nederland heeft Martine weinig: „Het is moeilijk om dat bij te houden als je werelden van elkaar verwijderd bent. Tijdens verlofweken in Nederland trek ik snel vrienden aan, omdat mijn achtergrond zo interessant is, maar toch is het niet gemakkelijk om echt goede vrienden te maken als je levens zo verschillend zijn.”

Moeilijker vindt ze het komen en gaan van vrienden op het zendings­veld. „Als vriendinnen uit Amerika voorgoed teruggaan, zal ik hen niet snel meer terugzien. Steeds weer afscheid nemen is echt niet fijn. Het is ook niet makkelijk om steeds nieuwe vriendschappen op te zetten. Verder vind ik het ook erg jammer dat ik mijn familie zo weinig zie. Mijn ooms en tantes doen hun best om hun kinderen ons zich te laten herinneren, maar mijn kleine nichtjes en neefjes kennen mij toch nauwelijks meer als ik hen na twee jaar weer terugzie.”

Vindt Martine het niet bijzonder om op het zendingsveld te wonen? „Dat is voor mij heel gewoon. Ik val wel op als blank meisje en word nageroepen en nagefloten op straat. Iedereen wil met me trouwen, maar hier ben ik aan gewend. Pas als ik in Nederland ben, voel ik me anders dan de rest. Vaak voel ik me bevoorrecht dat ik in Kameroen mag zijn. Het is zo mooi hier.”

De keuze tussen Nederland en Kameroen is dan ook niet moeilijk voor Martine. „Nederland is voor mij een vakantieland, een land waar iedereen je verwent en alle aandacht op jou gericht is. Nederland is luilekkerland. Toch zou ik altijd voor Kameroen kiezen, hier ligt mijn hart. Natuurlijk wil ik heel graag een maandje terug om iedereen weer te zien, maar definitief? Echt niet. Ik voel me deel van Afrika. Wel wil ik over een paar jaar in Nederland gaan studeren, kinderarts worden en eventueel trouwen. Maar als God mij roept naar een andere plaats, ga ik graag. Dan wil ik mijn kennis van talen, belevenissen en ervaringen gebruiken om God te dienen.”

---

Waar is Martine?

Werelddeel: West-Afrika

Land: Kameroen

Stad: Yaoundé

Inwoners Yaoundé: 2,5 miljoen

Grootste religies: christendom, islam, traditionele godsdiensten

Officiële talen: Engels, Frans