De abortuspraktijk in Nederland gaat Mark aan het hart. „Ik vind het erg verdrietig dat het in ons land is toegestaan om weerloze, ongeboren kindjes –zo wonderlijk mooi geschapen– te doden. Onvoorstelbaar dat dit ruim 30.000 keer per jaar in ons land gebeurt. Zowel vanuit mijn studie als uit mijn nabije omgeving ben ik bepaald bij de kwetsbaarheid van ongeboren leven. Dit motiveert me extra om me in te zetten voor de Week van het Leven.”
Mark merkt dat het thema leeft onder jongeren. „Ik ken een groep jongeren die allerlei argumenten aanvoeren om abortus goed te praten. Maar gelukkig zijn er ook jongeren voor wie het beëindigen van het prille mensenleven te ver gaat. Mijn doel is deze laatste groep groter te maken en de stem vóór het leven krachtiger te laten horen.”
Als Mark geen jurylid was geweest, had hij zeker meegedaan aan de wedstrijd. „Maar ik weet niet of ik een origineel idee zou kunnen bedenken. Waarschijnlijk zou ik uitkomen op het afbeelden van het menselijk hart. Dat is een heel interessant orgaan, wat al na 21 dagen begint te kloppen. Daar is genoeg symboliek aan te verbinden. Eén ding is in ieder geval zeker: iedereen kan iets boeiends bij dit thema bedenken.”
Waar hij als jurylid op gaat letten? „Het is belangrijk dat een creatief idee tegelijk treffend het thema uitbeeldt. Anders gezegd: er moet hard aan gewerkt zijn en er moet een hart in kloppen. Het is mooi als een inzending opvalt om de boodschap die erachter zit. Ook ga ik me afvragen: Op welke manier zal deze inzending voorstanders van abortus raken?”
