Voorpagina | 4 april 2001 |
Je zoon goed te vriend houdenDoor W. G. Hulsman
Marian toen nog wat jonger schrok toen ze van het euthanasiegeval hoorde. Ik vind dat het niet kan. Het was toen moeilijk voor me om ermee om te gaan. Het waren onze buren, de kinderen waren mijn vrienden. Maar je kon er niet over praten. Vooral de buurvrouw was erg fel. Ze was arts en zei dan: Denk je dat God wil dat mijn man lijdt? Ook als het over inenten ging, kon ze erg fel reageren, vertelt Marian, die in klas 2 van pabo De Driestar in Gouda zit. Marian merkt dat ook niet-christelijke mensen in haar omgeving zich zorgen maken over de nieuwe euthanasiewetgeving. Ik had vorige week autorijles. Toen had ik het er met de rijinstructeur over. Hij doet nergens aan, maar hij was er erg op tegen. Hij zei: Ik mag mijn zoon wel erg goed te vriend houden, want anders weet je niet wat je overkomt als je straks ouder bent en in een verpleegtehuis zit. Onverteerbaar vindt de studente uit Apeldoorn het dat ook ernstig gehandicapte kinderen straks 'gemakkelijker' kunnen worden geëuthanaseerd. Die kinderen hebben toch net zo goed een recht op leven? Vaak zijn die kinderen nog bijzonder aardig ook. Ga je op 10 april naar Den Haag om te protesteren tegen de nieuwe euthanasiewetgeving? Ja, ik hoop samen met een vriendin er naartoe te gaan. Op de pabo is een oproep gedaan aan de studenten om aan het Stil Protest deel te nemen. Ik denk dat er wel zo'n 400 studenten van De Driestar naar Den Haag gaan. Ik ga zeker, want het is de laatste keer dat we er nog iets tegen kunnen doen. Die gelegenheid móéten we benutten. |
In de aanloop naar het Stil Protest op 10 april in Den Haag geeft een zestal personen een reactie op de nieuwe euthanasiewetgeving. Vandaag aflevering 1.
Euthanasie in het buitenland:
Het establishment tegenover het volk - 29 maart 2001
Officieel strikt verboden, officieus toegepast - 27 maart 2001
Humane idealen trouw gebleven - 24 maart 2001
|