Tot voor kort runde Igor Ponomarenko een recreatieparkje in het oosten van Oekraïne. Een plaats van rust, niet ver van de doorgaande weg bij Sviatohirsk in de regio Donetsk. Bezoekers konden er even ontspannen. En een hapje eten in het bijbehorende restaurant.
De oorlog maakte alles anders. Zware Russische artilleriebeschietingen legden de pleisterplaats van Ponomarenko in puin. De eetgelegenheid ligt er triest bij: zwartgeblakerd door de verzengende vlammen. De dakplaten hangen doelloos naar beneden, alsof ze treuren over het verlies van de klandizie. Slechts een gekleurd boogje herinnert nog aan de gloriedagen van weleer.
Igor is echter niet bij de pakken neer gaan zitten. Zeker niet nadat Oekraïense troepen Sviatohirsk vorige maand weer op de vijand heroverden. Nu de vaderlandse vlag weer boven zijn dorp wappert, heeft de ondernemer zijn oude beroep weer opgepakt.
Met veel kunst-en-vliegwerk – dat wel. Want eten klaarmaken moet voorlopig buiten op de grill. Stoelen zijn er niet. En of er stroom is voor de magnetron die Igor heeft weten te redden, is elke dag weer de vraag.
Maar klanten kunnen weer een stop bij het parkje langs de doorgaande weg maken. En het met liefde bereide vlees van Igor smaakt zo veel beter nu het in vrijheid kan worden gegeten.