„Vroeger naaide ik echt alles zelf voor onze vier kinderen. Leuke, betaalbare kinderkleding was er weinig te vinden, dus naaien was eigenlijk noodzakelijk. Als de kinderen op bed lagen, schoof ik vaak nog achter de naaimachine. Nu denk ik vaak: waar haalde ik de tijd vandaan?

Ik had er toen zeker geen hekel aan, maar tegenwoordig doe ik het nog meer echt als hobby. Een paar jaar geleden heb ik naailes gehad bij een vrouw uit de kerk. Ik leerde daar bijvoorbeeld een dun ceintuurtje maken of een blinde rits inzetten. Door die lessen kreeg ik nog meer plezier in het naaien.

Waar ik ook altijd door gemotiveerd raak, is het zien van mooie lapjes. Op de stoffenbeurs in Zwolle kan ik me echt lopen verlekkeren.”