Libanon op de rand van de afgrond
Op 14 februari 2005 werd de Libanese hoofdstad Beiroet opgeschrikt door een enorme explosie. De voormalige Libanese premier Rafiq al-Hariri werd samen met 21 anderen vermoord door een bom die in een vrachtwagen was verstopt.
Het explosief was zo krachtig dat een krater van twee meter diep in de straat werd geslagen. In het Midden-Oosten werd indertijd onmiddellijk de Libanese beweging Hezbollah verdacht van verantwoordelijkheid voor dit gruwelijke bloedbad.
In reactie hierop ontstond de politieke beweging van de 14-de maart die in de daaropvolgende dagen meer dan een miljoen Libanezen de straat op wist te krijgen. Syrië zag zich gedwongen om zich terug te trekken uit Libanon. Dat betekende een belangrijke aderlating voor Hezbollah.
In Den Haag werd onder auspiciën van de Verenigde Naties een speciaal tribunaal opgericht dat de moord op -Hariri moest onderzoeken. Dat dit in Den Haag gebeurde werd onder meer ingegeven door de vrees dat Hezbollah een bevredigende rechtsgang in Libanon zelf onmogelijk zou maken. Het tribunaal in Den Haag zou ruim 14 jaar nodig hebben om tenslotte in augustus 2020 tot een uitspraak te komen. Slechts een verdachte werd tot levenslang veroordeeld. De straf is niet voltrokken, omdat Hezbollah hem niet wil uitleveren.
Vorig jaar vond op 4 augustus een nieuwe explosie in Beiroet plaats. Dit keer in de haven. Er vielen 220 doden en ruim 7000 gewonden. En opnieuw wezen alle beschuldigende vingers richting Hezbollah. Tarek Bitar is de onverschrokken rechter die momenteel het juridische onderzoek leidt naar de verantwoordelijken voor dit drama.
Sinds 2005 hebben er echter belangrijke verschuivingen plaatsgevonden in Libanon. Hezbollah wordt door critici niet langer omschreven als een staat binnen de Libanese staat. Libanon zélf lijkt anno 2021 eerder onderdeel te zijn geworden van wat Hezbollah-stan wordt genoemd. En de leiders van deze ”stan” vonden dat de tijd rijp was om het vertrek van rechter Tarek Bitar te eisen. Zijn onderzoek leek uit te wijzen dat Hezbollah zorgde voor de explosie in de haven.
Dit diende uiteraard voorkomen te worden en daarom trokken honderden zwaarbewapende Hezbollahstrijders op 14 oktober de wijk Tayyouneh al-Remmaneh in Beiroet binnen. Deze wijk was niet toevallig gekozen omdat het een overwegend christelijke wijk was.
In veel internationale media werd bericht dat vreedzame Hezbollahdemonstranten belaagd werden door aanhangers van de christelijke politicus Samir Geagea. Met zeven doden tot gevolg. De Israëlische krant The Jerusalem Post meldde echter op basis van eigen bronnen dat deze vreedzame sjiitische demonstranten automatische wapens droegen en granaten gooiden naar gebouwen in de christelijke wijk. Het geweld „was een poging van Hezbollah om het onderzoek naar de explosie in de haven van Beiroet te saboteren.”
De nabestaanden van de slachtoffers die vielen op 14 februari 2005 wachten nog steeds tevergeefs op gerechtigheid. Met de slachtoffers van de explosie vorig jaar in de haven van Beiroet zal het niet anders gaan. Het is slechts wachten op de vonk die een nieuwe burgeroorlog zal ontketenen.