Volgens de ondertekenaars gaan de vrijwilligers met de beste bedoelingen naar de weeshuizen. Maar, zo benadrukken ze in de brief, uit honderden onderzoeken blijkt dat „opgroeien in een weeshuis, hoe goed de zorg er ook is, per definitie schadelijk is voor de ontwikkeling van deze kinderen.” Kinderen in weeshuizen lopen in tehuizen achterstanden op qua fysieke groei en cognitieve ontwikkelingen en krijgen er last van verlatingsangst en ontwikkelingsproblemen. De stroom van vrijwilligers houdt deze weeshuizen in stand.

Volgens de ondertekenaars kunnen de kinderen in veel gevallen thuis worden opgevangen. „Helaas groeien zo’n zes miljoen kinderen wereldwijd op in een kindertehuis. Dit terwijl het overgrote deel van deze kinderen (80 tot 90 procent) nog één of beide ouders heeft. Voor de meeste kinderen is veilig thuis opgroeien mogelijk, maar is de juiste ondersteuning van de ouders hierbij nodig.”

De open brief is een initiatief van Better Care Network Netherlands (BCNN), een samenwerkingsverband van negen kinderrechtenorganisaties waaronder Defence for Children, Red een Kind en SOS Kinderdorpen. De brief is ook ondertekend door 44 andere organisaties, zoals UNICEF Nederland en de politieke jongerenorganisaties van CDA, ChristenUnie en SGP.

Het Nederlands Dagblad interviewde de nu 27-jarige Carmen Paping. Als 18-jarige werkte ze een half jaar in een weeshuis in Nepal. Paping geeft aan dat ze achteraf gezien waarschijnlijk niet veel heeft kunnen bijdragen aan de levens van de kinderen. Volgens haar had het weeshuis vooral de financiële steun van vrijwilligers nodig. Een negatieve kant van het werken in een weeshuis is volgens haar dat kinderen zich steeds aan andere vrijwilligers gaan hechten, wat niet goed is voor hun ontwikkeling.