Het vliegtuig dat het huidige snelheidsrecord in de lucht in handen heeft, is opvallend genoeg sinds 1990 al niet meer operationeel. De Lockheed SR-71 ofwel de Blackbird was een bemand verkenningstoestel dat in 1962 voor het eerst de lucht inging. De topsnelheid was meer dan 3500 kilometer per uur, ongeveer mach 3,3 op de gegeven hoogte (de topsnelheid van de F-16 is ruim 2400 kilometer per uur).
In 1974 vloog het supersonische toestel van New York naar Londen, een afstand van 5646 kilometer, in 1 uur en 54 minuten, ofwel mach 2,2. Dat was dus nog niet eens op topsnelheid. Ter vergelijking: begin vorig jaar vestigde een piloot van British Airways met een Boeing 747 een snelheidsrecord op dit traject van 5 uur en 13 minuten. De Concorde deed er in 1996 2 uur en 59 minuten over.
Ook zonder vliegtuig kun je door de geluidsbarrière, zo bewees de Oostenrijker Felix Baumgartner op 14 oktober 2012 boven de Amerikaanse staat New Mexico. Hij maakte niet alleen de hoogste parachutesprong ooit – op 39 kilometer hoogte uit een heliumballon. Hij ging ook als eerste mens tijdens een vrije val die ruim 4 minuten duurde sneller dan het geluid: 1357 kilometer per uur (mach 1,25).
Op het water
De allersnelste boot ooit, de Spirit of Australia uit Sydney haalde in 1978 een topsnelheid van 529 kilometer per uur. Dat was heel hard, maar nog niet de helft van de geluidssnelheid. De bouwers van toen zijn inmiddels bezig met de Spirit of Australia II met als doel het al meer dan 35 jaar oude snelheidsrecord op het water te verbreken.
Op de grond
De Thrust Supersonic Car (SSC) is een auto met straalaandrijving die in 1997, bestuurd door de Brit Andy Green, twee records vestigde. In de woestijn van Nevada reed de auto de hoogste snelheid op land ooit en doorbrak daarmee ook meteen als eerste met een landvoertuig de geluidsbarrière. Hij reed 1228 kilometer per uur, net boven mach 1. Wanneer iemand met deze snelheid van Groningen naar Maastricht zou rijden, zou zijn rit nog geen 17 minuten duren.
