Ze zetten er mogelijk hun carrière mee op het spel. Maar dat weerhield de Amerikaanse evolutiebioloog Colin Wright (Penn State University) en de Britse ontwikkelingsbioloog Emma Hilton (universiteit van Manchester) er niet van hun spraakmakende opiniebijdrage op te sturen naar The Wall Street Journal. De kwestie? Er bestaan volgens hen maar twee geslachten: man en vrouw.
„Als je een schokkend artikel wilt lezen, moet je dit essay zien in The Wall Street Journal”, schrijft neurochirurg Michael Egnor van de Amerikaanse intelligentdesignbeweging Discovery Institute op de blogsite evolutionnews.org. „Het schokkende is niet zozeer dat ze constateren dat het geslacht van iemand tegenwoordig wordt beschouwd als een mening; maar wel dat beide wetenschappers zowat de enige zijn die het nog durven opnemen voor een van de meest basale biologische feiten.” Welke feit is dat dan? Wright en Hilton nemen het op voor de visie dat mensen bestaan uit slechts twee geslachten – in plaats dat zich tussen man en vrouw nog tal van mogelijkheden bevinden, aangeduid met LHBTIQ.
Daarmee gaan ze lijnrecht in tegen de heersende mening. Een artikel in het wetenschappelijke tijdschrift Nature beweerde immers al in 2015 dat „het idee van twee geslachten simplistisch is. Biologen denken nu dat er een veel breder spectrum is dan dat.” En in oktober 2018 publiceerde The New York Times een artikel met de kop ”Why Sex Is Not Binary” – vrij vertaald: waarom er niet slechts twee geslachten bestaan.
Michael Egnor constateert dat onder meer gerenommeerde Amerikaanse instituten als de National Academy of Sciences (NAS) en de American Association for the Advancement of Science (AAAS) de meest basale feiten niet meer onderschrijven. „Het is toch een simpel wetenschappelijk feit dat er maar twee geslachten bestaan?”
Aanvankelijk was een transgender iemand die zich identificeert met een ander geslacht dan het geslacht dat hij bij de geboorte had. Momenteel is de aanduiding transgender steeds vaker de overkoepelende term voor allerlei vormen tussen man en vrouw in. Hiertoe behoren bijvoorbeeld transseksuelen, mensen die zich chirurgisch laten ombouwen tot het andere geslacht. In de visie van sommige aanhangers van de transgenderideologie, zoals de Amerikaanse bioloog Paul (PZ) Myers, bestaat geslachtelijkheid niet eens, en is het onderscheid tussen geslachten slechts een sociale constructie.
Hiermee schiet de transgenderbeweging zichzelf echter in de voet. Ze gebruik immers de T van LHBTIQ als overkoepelende term voor ‘alles’, waardoor de T –die staat voor transgender– uit de afkorting betekenisloos wordt, constateren Wright en Hilton in hun artikel ”The Dangerous Denial of Sex” (de gevaarlijke ontkenning van geslachten).
Komisch
Deze ideologie kan tot komische situaties leiden. Zo ageerde de American Civil Liberties Union onlangs tegen de Amerikaanse btw op tampons en maandverband. Die belasting zou barrières opwerpen voor mensen die menstrueren. Dat zou een vorm van geslachtelijke discriminatie zijn. „Er bestaan immers mannen die menstrueren, en vrouwen en andere mensen die dat niet doen.”
De twee biologen nemen echter nadrukkelijk afstand van deze politiek correcte genderideologie. „Het biologisch geslacht van iemand is een wetenschappelijk feit, en geen mening. In toenemende mate zien we een gevaarlijke en antiwetenschappelijke trend in de richting van een volledige ontkenning van het biologische geslacht.”
Er bestaan mensen die intersekse worden genoemd: ze hebben de geslachtelijke kenmerken van zowel man als vrouw. In Nederland stond de rechter in Roermond in 2016 toe dat Leonne Zeegers (57) zich zou registreren als iemand bij wie het geslacht niet kon worden vastgesteld. Zeegers, die werd geboren met een intersekseconditie, is de eerste Nederlander die officieel als ”genderneutraal” door het leven gaat, en niet als ”vrouwelijk” of ”mannelijk”.
Michael Egnor: „Het gaat bij intersekse echter om een medische afwijking die juist impliceert dat de mens maar twee geslachten kent. Het is een wetenschappelijk feit dat mensen, bijna zonder uitzondering, biologisch mannelijk of vrouwelijk zijn.”
Maar de voorstanders van de genderideologie misbruiken deze zeldzame gevallen van intersekse om het geslacht van een mens fluïde te maken, betogen Wright en Hilton. Alsof er zich een heel spectrum van tussenvormen tussen man en vrouw zou bevinden. Nu al kunnen in landen als Australië, Nepal en Canada transgenders en ”non-binaire” mensen in plaats van een M of V een X in het paspoort krijgen, als een soort derde geslacht.
„Als mannen en vrouwen slechts willekeurige groeperingen zijn, zou iedereen, ongeacht het genetische of anatomische geslacht, de vrijheid moet hebben om zich als mannelijk of vrouwelijk te identificeren. Iemand zou zelfs het biologische geslacht volledig kunnen ontkennen ten gunste van een nieuwe, op maat gemaakte genderidentiteit”, constateren beide biologen.
De Belgische jurist Pieter Cannoot lijkt de gangbare politiek correcte redenering ook te volgen in het tijdschrift One World. „Zowel geslacht als gender is tot op zekere hoogte een maatschappelijke constructie. Het komt erop neer dat grote delen van de samenleving enkel het mannelijke en het vrouwelijke geslacht en enkel de mannelijke en de vrouwelijke genderidentiteit erkennen. Die constructies beantwoorden echter niet ten volle aan de menselijke realiteit.”
Maar die redenering raakt kant noch wal, stellen Wright en Hilton. „Zij is eenvoudig niet waar, hoe dan ook. Bij mensen komt het biologische geslacht overeen met een van de twee verschillende soorten anatomie voor de voortplanting. Ze produceren of sperma, of eicellen. En daarbij horen bepaalde biologische kenmerken die geslachtsgemeenschap mogelijk maken. Bij de mens is dat in meer dan 99,98 procent van de gevallen biologisch ondubbelzinnig mannelijk of vrouwelijk.” Een derde biologische soort bestaat niet.
Er is een groot verschil tussen de biologische stelling dat er slechts twee geslachten mogelijk zijn en de ideologische bewering dat iedereen kan worden ingedeeld in een bepaald geslacht. „Het bestaan van slechts twee geslachten betekent niet dat het geslacht altijd direct duidelijk is. Maar mensen met interseksekenmerken zijn uiterst zeldzaam, en ze vormen geen derde geslacht. Evenmin bewijzen ze dat het geslacht een breed spectrum van tussenvormen beslaat, of niet meer is dan een mening”, benadrukken beide biologen.
Kwetsbaar
Het vervangen van de realiteit van het biologische geslacht door een subjectieve ”genderidentiteit” kan ernstige gevolgen hebben voor de mensenrechten van kwetsbare groepen, waaronder vrouwen en kinderen, constateren de biologen.
Waarom zijn vrouwelijke kleedruimten noodzakelijk? Een van de redenen is omdat vrouwen kwetsbaar zijn. Waarom sporten vrouwen in afzonderlijke categorieën? Omdat mannen door mannelijke hormonen vaak meer kunnen presteren. „Wanneer het geslacht geworteld zou zijn in subjectieve identiteit in plaats van objectieve biologie, wordt het onmogelijk om al deze op het geslacht gebaseerde rechten af te dwingen.”
Jurist Cannoot wil toch onderscheid maken tussen geslachtsregistratie (een biologisch gegeven) en genderregistratie. De laatste kan dan plaatshebben op het moment dat een persoon zich bewust is van het eigen gender. In België is dat bijvoorbeeld als iemand 12 jaar wordt en een identiteitskaart bij zich moet hebben. Geslacht en gender hoeven volgens hem niet samen te vallen.
Wright en Hilton gruwen van deze redenering. Kinderen zijn volgens hen het gevoeligst voor de ideologie van geslachtsontkenning. „Als hun wordt geleerd dat het geslacht is gebaseerd op genderidentiteit in plaats van biologische feiten, kunnen mannelijke meisjes en vrouwelijke jongens verward raken over hun eigen geslacht. De dramatische opkomst van ”genderdysfore” adolescenten, vooral jonge meisjes, weerspiegelt deze nieuwe culturele verwarring. Ze ervaren een gevoel van onvrede (dysforie) met het eigen biologische geslacht. Van de genderdysfore jongens voelen velen zich later homoseksueel.”
Ook Henk Jochemsen, emeritus hoogleraar christelijke filosofie, laakte in het RD (20-2) het misbruik van deze transgenderproblematiek om te betogen dat de verschillen tussen en de genderrollen van man en vrouw geheel historisch bepaalde culturele constructies zijn. „Iedereen zou moeten kunnen kiezen wat men wil zijn en hoe men wil leven, als man of vrouw, hetero- of homo- of biseksueel of iets ertussenin”, constateert de hoogleraar.
Hij signaleert de trend dat de medische sector steeds meer wordt ingezet om het leven maakbaar te maken. „De medische techniek kan helpen het ideaal te realiseren.” Het gevolg kan zijn dat er steeds vaker medische ingrepen noodzakelijk zijn, die ten slotte leiden tot permanente onvruchtbaarheid. Wright en Hilton vinden het een uitermate zorgwekkende ontwikkeling dat lichamen van jongeren worden omgebouwd om hen in een ‘juiste’ afstemming met zichzelf te brengen. Jochemsen haalde het voorbeeld aan van de bekende beautyblogster Nikki Tutorials (25). Zij laat zien hoe ingewikkeld en gevoelig de transgenderproblematiek voor iemand persoonlijk kan liggen. „Ze is geboren met het lichaam van een man, maar is nu vrouw.”
Wat Wright en Hilton betreft is de tijd van politieke correctheid over dit onderwerp voorbij. „Biologen en medische professionals moeten opkomen voor de realiteit van het biologische geslacht. Wanneer ze dat niet doen, plegen ze verraad aan de wetenschappelijke gemeenschap en zijn ze verantwoordelijk voor het beschadigen van de meest kwetsbaren.”
Michael Egnor van Discovery Institute meent dat de meeste wetenschappers bang zijn om uit de gratie van de meerderheid te vallen. Hij noemt hen zelfs „een kudde corrupte lafaards, met enkele, zeer weinige, uitzonderingen.” Zoals Wright en Hilton. De twee biologen zijn volgens hem „roependen in de woestijn, die hun carrière op het spel zetten door publiekelijk te betogen dat de mensheid uit mannen en vrouwen bestaat.”
Het opinieartikel van Wright en Hilton is ook te lezen in The Australian.