De Nederlandse tak van ICP, een organisatie die aan interculturele geloofsgemeenschappen bouwt, belegde zaterdag een netwerkdag over intercultureel pastoraat. Hans Euser, samen met zijn vrouw Carolien netwerkleider van ICP Nederland, kijkt tevreden terug.

Wat hield deze dag in?

„Het was een trainingsdag voor pastors en pastorale teams die veelvuldig met migranten te maken hebben. Dat kan in een interculturele gemeente zijn, maar evengoed in een reguliere gemeente in een multiculturele stad.

Jim Mellis, oud-directeur van Foundations Intercultural Studies van Jeugd met een Opdracht in Amsterdam, toonde in zijn lezing op grond van het Nieuwe Testament aan dat Gods hart klopt voor een kleurrijke kerk. De Joden, Grieken en heidenen die we in de Bijbel tegenkomen, stichtten ook geen aparte kerken.

Er waren vier workshops. Een ervan ging over het begeleiden van crossculturele echtparen. Bij een ‘gewoon’ huwelijk komt al heel wat kijken, maar een intercultureel huwelijk is echt een grote opgave. Een andere workshop stelde opvoedondersteuning centraal. Alleen al het Nederlandse schoolsysteem kan een gezin uit bijvoorbeeld Syrië radeloos maken. Aan gebed en pastoraat en het steunen van migranten met trauma’s was ook een workshop gewijd. Met honderd deelnemers hadden we een hoge opkomst. Er was veel belangstelling van kerken buiten het ICP-netwerk.”

Hoeveel gemeenten zijn bij ICP aangesloten?

„Momenteel 35. Dat zijn trouwens niet alleen ICF-gemeenten. Bijvoorbeeld Hoop voor Noord in Amsterdam is wel partner van ICP, maar heeft ”ICF” –International Christian Fellowship– niet in haar naam opgenomen.”

Wat zijn de verwachtingen voor de komende twintig jaar?

„Een groeiend aantal interculturele gemeenten. Onlangs hebben ”Rotterdam-Noord” en ”Cross Culture Nieuwegein” zich bij ICP aangesloten. Volgende week mogen we ”Hecht Den Haag” en ”ICF Ede” verwelkomen.

Die groei zal niet alleen in de Randstad zichtbaar zijn. Door heel Nederland zijn er 75 burgerlijke gemeenten met minstens 10.000 inwoners met een migratieachtergrond. Daar kan heel goed een interculturele kerkelijke gemeente van de grond komen.”

Wat komt er kijken voor het stichten van een ICF-gemeente?

„Zijn er lokale christenen die de ICP-visie omarmen, dan bieden wij startbegeleiding en een twee jaar durende teamtraining. Maar al is de oogst groot, er zijn helaas nog weinig arbeiders. Veel mensen zijn wel bereid om zich kortdurend en projectmatig in te zetten, maar het stichten van een interculturele gemeente is een zaak van lange adem. Dit vraagt van initiatiefnemers langdurig tijd en energie. Ze moeten ook kunnen omgaan met frustraties.

Het is belangrijk dat een nieuwe ICF-gemeente verbonden is met een of meer plaatselijke kerken. Bij de interculturele gemeente van Veenendaal zijn maar liefst 21 lokale kerken –acht denominaties– betrokken. Ook ICF Ede, dat voortkomt uit ‘Veenendaal’, wordt breed gedragen.”

U woonde onlangs in de VS een conferentie bij. Wat hield die in?

„Het ging om een conferentie van Mosaix, de evenknie van ICP. Daar bleek weer eens dat Amerika kampt met een vergaande rassenscheiding. In de kerken is dit gelukkig aan het veranderen. Die worden steeds intercultureler, al zijn er nog steeds blanke kerken waar Afro-Amerikanen niet binnenkomen. Dit bleek uit bevindingen van onderzoeksbureau Barna, dat alles rond kerk en religie in de VS op de voet volgt.

Op de conferentie, met 1300 deelnemers en heel veel sprekers, sprak ook de 89-jarige John Perkins. Hij heeft Martin Luther King gekend. Onder tranen vertelde deze predikant, een voorvechter van rassengelijkheid, dat hij Kings ”dream” nu in Amerika werkelijkheid ziet worden.”

De conferentie opende onze ogen meer voor de financiële uitdaging die elke nieuwe interculturele gemeente is. Bijvoorbeeld de Protestantse Kerk in Nederland geeft zes jaar lang subsidie aan zo’n gemeente. Maar daarna wordt het moeilijk.

De belangrijkste les was dat God de westerse wereld opschudt. Het percentage migranten stijgt de komende dertig jaar in Europa van 23 naar 33. Hun aandeel in de kerken groeit dus ook. Dat is winst: juist als we samen leren geloven en leven, zien we meer van de hoogte, lengte, diepte en breedte van Gods liefde.”