„Zijn eigen gedrag, zijn egocentrisme, is voor die loyaliteit de nekslag geweest”, aldus de officier. De zussen Astrid en Sonja vonden dat hun broer moest worden gestopt. Zij wilden voorkomen dat er nog meer slachtoffers zouden vallen. Na het uitzitten van zijn celstraf in een vorige strafzaak, was Holleeder volgens de zussen weer volop bezig met het herstellen van zijn macht, het plannen van liquidaties en het intimideren van tal van mensen. De stap naar justitie werd onontkoombaar vanwege de toenemende doodsbedreigingen van Holleeder aan het adres van zus Sonja.

Tammes schetste de angst waarmee de gang naar justitie gepaard ging. Omdat Holleeder had gezegd dat hij informatie kon krijgen van corrupte contacten had bij de politie, waren de zussen doodsbenauwd dat hun rol als getuige zou uitlekken. „Op praten met de politie staat de doodstraf”, zo heeft de broer van Holleeder, Gerard, verklaard. Hij durfde daarom niet dezelfde stap als de beide zussen te zetten.

Tammes benadrukte dat geld voor Astrid Holleeder geen drijfveer was om naar de politie te stappen, zoals haar broer beweert. Volgens Willem Holleeder heeft zijn zus zo’n 1,4 miljoen euro in contanten van hem achterover gedrukt.

Maar volgens Tammes heeft haar beslissing om met verklaringen en stiekem gemaakte opnamen van gesprekken met haar broer naar de politie te stappen „alles op z’n kop heeft gezet. Het leven dat ze had, is ze kwijt. Ze haar daarover gezegd: mijn broer zit tussen vier muren, maar ik ook. We hebben allebei levenslang.”

Haar betrouwbaarheid als getuige staat buiten kijf, aldus Tammes. „Ze was zijn absolute vertrouwenspersoon. Ze gaf hem advies, deed betalingen voor hem en legde mappen met publicaties over haar broer aan om te kunnen aantonen dat dingen die over hem werden gezegd uit de media kwamen.”