„Mijn jeugd bracht ik door met één been in de refozuil. Ik zat in Amersfoort op het Van Lodenstein College en bracht het Reformatorisch Dagblad rond. Dat ik niet reformatorisch bleef, neemt niet weg dat ik de SGP een erg leuke club vind. Ze heeft mijn sympathie. Het is een kleine fractie die met hard werken erin slaagt zichtbaar te zijn. Dat vind ik knap.

Wel kun je je afvragen hoe effectief het is om zo’n kleine fractie te vormen. De SGP heeft in honderd jaar nooit geregeerd en ik vermoed dat dit de komende honderd jaar óók niet gebeurt. Ik heb ooit de stelling verdedigd dat CDA, CU en SGP samen moeten gaan. Ik weet niet of ik dat écht vind, hoor. Een politieke partij is geen kerk. Voor een kerk geldt de opdracht van Jezus: opdat zij één zijn. Dat hoeft niet per se tot uiting te komen in de politiek.

In mijn werk kom ik de SGP-Kamerleden geregeld tegen. Vroeger hadden we weinig aan ze, omdat ze niets met radio- en televisiestudio’s te maken wilden hebben. Ik herinner me nog dat Van der Vlies voor het eerst bij ons in Hilversum kwam. Het was spannend of hij écht zou komen opdagen. Nu zijn ze hier regelmatig. Een grote verandering.

Ook inhoudelijk is de SGP een interessante club. Ik kan hun standpunten vaak volgen. De partij is ook totaal niet hypegevoelig. Dat spreekt mij zeer aan. Hoewel ze rond onderwerpen als abortus en euthanasie soms nét iets te gretig is. Daar moet je mee uitkijken; dat helpt je boodschap niet. Dit zijn tere, persoonlijke onderwerpen waarover je nooit simpel en zonder empathie kunt spreken.

De SGP staat nu minder ver van mij af dan vroeger. Het is ook een andere generatie. Meer míjn generatie. Kees is maar ietsjes ouder dan ik; bij Elbert heb ik zelfs in de klas gezeten. Tegelijk blijft het een andere wereld. Neem de extreme nadruk op zondagsrust. Daar zit ik toch relaxter in. Of de discussie over de positie van de vrouw in de politiek. Die gaat wel héél erg langzaam. Af en toe moet je als partij ook dappere stappen zetten. Volgens mij heeft zowel Van der Vlies als Van der Staaij dat nooit aangedurfd. Dan kun je zeggen: dat is wijs, maar politiek is ook leidinggeven.

Wat Nederland zou missen zónder de SGP? Ik denk dat er dan weinig veranderen zou. Omdat het toch vooral een getuigenispartij is. Dus ja, dat getuigen, dát hoor je dan niet meer. Ik vind de SGP trouwens wel echt bij Nederland horen. Net zoals Staphorst ontegenzeggelijk bij Nederland hoort. Het is mooi dat ook dit kleine deel van ons land gerepresenteerd wordt in de politiek.

Bestaat de SGP nog over honderd jaar? Dat zou zomaar kunnen. Mijn ervaring met de reformatorische wereld is dat die langzamer verandert dan je denkt. Als Jezus tegen die tijd nog niet op aarde is teruggekomen en de democratie bestaat nog steeds, dan zou het me niet verbazen.”