Troosteloze stompjes. Die zijn overgebleven van een rij van tientallen populieren langs de Kanaaldijk-West in Breukelen. Hier langs het Amsterdam-Rijnkanaal hield een windval donderdagmorgen huis. In een mum van tijd gingen zo’n dertig bomen tegen de vlakte. Nog zo’n tien andere bomen in de rij moeten ook worden omgezaagd.

Rond de middag zijn werklieden bezig om op de afgesloten weg de omgewaaide bomen en losgerukte takken in stukken te zagen en af te voeren. Aan de ene kant van de weg razen treinen voorbij, aan de andere kant varen schepen af en aan.

Ongelooflijk

Kees van Gellekom (72), schipper van het fietspontje over het Amsterdam-Rijnkanaal, wist donderdagmorgen rond half zeven niet wat hem overkwam. Hij zat in het pontgebouwtje, vlakbij de rij omgewaaide populieren. „Het ging ontieglijk tekeer. Ongelooflijk, wat een natuurgeweld. Het stormde en er viel erg veel water en hagel naar beneden. Ineens hoorde ik: Bang! Vlakbij het gebouwtje bleek een boom te zijn omgewaaid.”

Van Gellekom piekerde er rond half zeven niet over passagiers over te zetten. „Ik kon door al die regen en hagel maar een paar meter weg kijken. En de regel is dat we 300 meter zicht moeten hebben.”

De gevelde populieren stonden er „uitstekend” bij, zegt Cecile Haffmans, omgevingsmanager bij Rijkswaterstaat. „Elke twee jaar keuren we de bomen. Deze populieren zouden de eerste tien jaar kunnen blijven staan. Dat ze toch zijn omgewaaid, tekent de kracht van de windval. De wind is via een open vlakte aangekomen en raakte de bomen die vol in het blad staan. In zomerse tijden doet het fenomeen zich wel eens vaker voor. Hoge en lage druk botsen tegen elkaar.”

Angstig

Op het erf van Rik Hamoen (48), die vlakbij het Amsterdam-Rijnkanaal woont, zijn mensen in de weer om afgerukte takken en omgewaaide bomen af te voeren. Een van de werklui zet een zaag in een dikke tak. „Ik ben een week kwijt aan opruimen”, zegt Hamoen, die grond aan paardrijders verhuurt. Tal van bomen op zijn terrein legden donderdagmorgen het loodje. „Denk aan een treurwilg, twee walnotenbomen en een appelboom van honderd jaar oud.”

Voor Hamoen was het een „angstige” ervaring, toen het noodweer over Breukelen raasde. „Ik zag een groot gordijen van mist, bladeren en hagel. De bladeren kwamen via de kieren ons huis binnen. Ik werd er bang van.”

Ook zijn buurman, veehouder Wim van de Bunt (54), zal het noodweer niet gauw vergeten. „Het erf stond vol water. Kruiwagens en tonnen waren weggewaaid. Water kwam door de kieren naarbinnen. Het water kwam zelfs tot in de melkstal. Daardoor raakte de krachtvoerinstallatie verstopt.”

Sportveld

In het enkele kilometers verderop gelegen Nieuwer ter Aa heeft menigeen ook overlast door het noodweer van donderdagmorgen. Het sportveld kreeg de volle laag, juist nu het veld deze dagen wordt gebruikt voor een groot beachvolleybalfestijn. „Delen van een houten schaapskooi waaiden over het voetbalveld”, zegt Jan de Bruin, een van de beheerders. „Ook is er schade aan de kunstgrasmat, die er nog maar ongeveer een jaar ligt. Verder zijn vangnetten en feestverlichting beschadigd.” Toch zit De Bruin niet bij de pakken neer. „Hier in het dorp helpen mensen elkaar. Met z’n allen ruimen we de rommel op.”

Cor van Sligtenhorst (60), die in Nieuwer ter Aa aan de Doude van Troostwijkstraat woont, keek donderdagmorgen vreemd op toen zijn houten schutting omver lag. Zelfs een gemetselde, met beton verzwaarde paal was niet bestand tegen de storm. „Dit natuurgeweld houd je niet tegen”, zegt Van Sligtenhorst, die tot de reformatorische kring behoort. „Gelukkig zijn er geen slachtoffers gevallen.”

Stormjager

Bijzonder geboeid door de bijzondere weersomstandigheden is Sven Simcic (31), stormjager uit Arkel. Met zijn terreinwagen is hij naar Breukelen afgereisd om de gevolgen van de windval vast te leggen in woord en beeld. „Hier is sprake van een windval van een redelijk kaliber. Alle bomen zijn één kant uitgevallen. De wind moet een snelheid hebben gehad van ongeveer 200 kilometer per uur. Die heeft de bomen het kanaal ingejaagd. Van een tornado is geen sprake, want die maakt een cirkelvormige beweging.”

Samen met zijn vriendin, eveneens stormjager, rijdt Simcis binnen Europa geregeld naar plaatsen waar extreem weer is of wordt verwacht. „We houden ervan de natuur op z’n krachtigste momenten te zien.” Op zijn terreinwagen bevindt zich meetapparatuur die onder meer luchtdruk, temperatuur en windgegevens vastlegt.

De stormjager (officieel stormchaser) probeert bij zijn expedities búiten een tornado of hevig onweer te blijven. „Ik heb wel eens blikseminslag in de auto gehad. Toen was het boem en over. Maar in een auto zit je best veilig, omdat een auto werkt als de zogeheten kooi van Faraday, die de bliksem afweert. In een tornado bevind ik me liever niet. Mijn extra berschermde terreinwagen weegt weliswaar 2000 kilo, maar tegen een tornado is hij denk ik niet bestand.”

Klik hier voor een video